Οι ένοπλες δυνάμεις της Συρίας απέκτησαν τον έλεγχο σε όλα τα στρατηγικά υψώματα γύρω από την πόλη Salma στην επαρχία της Λαττάκειας, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την πρόσβαση στα τουρκικά σύνορα. Ταυτοχρόνως, συνεχίζεται η επίθεση στην περιοχή του Χαλεπιού σε δύο μέτωπα, γεγονός που μας δίνει τη δυνατότητα να μιλήσουμε για την εφαρμογή ενός στρατηγικού σχεδίου με μακροπρόθεσμες συνέπειες.
Του Γιεβγένι Κρούτικωφ
Υπάρχει πλέον λόγος να υποθέσουμε ότι, το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Συρίας επιτέλους καθόρισε τους βασικούς στόχους των επιθετικών του ενεργειών. Κι αυτό το σχέδιο φαίνεται εξαιρετικά συνετό και πρακτικό από στρατιωτικής απόψεως, αν και είναι πιθανό να δεχθεί την κριτική των «δυτικών μας εταίρων» εξ απόψεως πολιτικής. Το γεγονός είναι ότι οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις άρχισαν σταθερά να προωθούνται προς τα τουρκικά σύνορα, εκμεταλλευόμενες την υφιστάμενη «αλληλοεπικάλυψη».
Η αποκατάσταση του ανεφοδιασμού και της απευθείας σύνδεσης με την περιοχή του Χαλεπιού επέτρεψε την ενίσχυση των εκεί δυνάμεων (περιλαμβάνουν και ιρανικές δυνάμεις, που ενεργούν δραστήρια και με αυτοθυσία), τον σχεδιασμό και την έναρξη δύο ταυτόχρονων επιθετικών επιχειρήσεων, που δεν συνδέονται γεωγραφικά μεταξύ τους. Προηγουμένως, τέτοιοι πειραματισμοί δεν είχαν καλό τέλος, και αυτή ακριβώς η «διασπορά δυνάμεων» και η αναποτελεσματικότητα της τακτικής της συριακής διοίκησης είχαν γίνει στόχος κριτικής.
Τώρα, προστίθεται και ένας επιπλέον παράγοντας η αποκατάσταση της επαφής με την αεροπορική βάση Kweires, η οποία για πρώτη φορά τα τελευταία δύο χρόνια χρησιμοποιείται ως τέτοια. Την Τετάρτη πέταξαν από εκεί συριακά ελικόπτερα, κάτι που διευκολύνει πολύ και το έργο της ρωσικής αεροπορίας.
ΧΑΛΕΠΙ- ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Το ένα μέτωπο βρίσκεται στα νοτιο-δυτικά της περιοχής του Χαλεπιού, και κατευθύνεται προς την πόλη Idlib, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Ωστόσο, δεν είναι η Ιντλίμπ, που σταθερά εμφανίζεται στις επιχειρησιακές αναφορές, που αποτελεί τον πρωταρχικό στόχο.
Όπως και η απελευθερωμένη αεροπορική βάση, δύο πληθυσμιακά κέντρα με πλειοψηφία αλαουιτικού και χριστιανικού πληθυσμού –η Kafarya και η Al Fu’ah, που βρίσκονται σε απόσταση 30-50 χλμ. από την Ιντλίμπ- ήδη για σχεδόν δύο χρόνια υπερασπίζονται αποκλεισμένα τα εδάφη τους από την «Ντζεμπχάτ αλ-Νούσρα» και τις άλλες οργανώσεις σαν κι αυτήν.
Από τη σημερινή γραμμή του μετώπου μέχρι τις πόλεις αυτές η απόσταση είναι αρκετά μακριά, αλλά η αποκατάσταση της επικοινωνίας με αυτούς τους θύλακες δεν είναι μόνον θέμα πολιτικής και ιδεολογικής αρχής, αλλά και ανάγκη για μια σοβαρή στρατιωτική επιτυχία, που θα διασπάσει το ενιαίο μέτωπο των τζιχαντιστών προς αυτήν την κατεύθυνση, που θεωρείτο ως τώρα το πιο ισχυρό, σταθερό και καλά υπερασπιζόμενο.
Έπειτα από την αποκατάσταση της επικοινωνίας και της πρόσβασης εφοδιασμού του Χαλεπιού από την δευτερεύουσα εθνική οδό η ονομαζόμενη μάχη του αυτοκινητόδρομου –σύγκρουση για τον έλεγχο τις κύριες οδικές αρτηρίες της χώρας- έχασε τη σημασία της. Η επίθεση από το Χαλέπι στα νοτιο-δυτικά για την απελευθέρωση του αλαουιτικο-χριστιανικού θύλακα στην επαρχία Ιντλίμπ αν και οδηγεί στην παλιά οδό που συνδέει Χαμά-Μααράτ-Νουμάν-Χαλέπι, δεν κάνει βασικό στόχο αυτό το τμήμα της ασφάλτου.
Η επίθεση προς αυτή την κατεύθυνση διεξάγεται ήδη δύο μήνες, στην πορεία της οποίας τα κυβερνητικά στρατεύματα αργά αλλά σταθερά, απελευθερώνουν κατοικημένες περιοχές, που ποικίλουν σε στρατιωτική σημασία. Αλλά εάν πριν από δύο εβδομάδες οι μάχες για την Al-Hander θεωρείτο ως βασικότατη (η πόλη αυτή βρίσκεται σε κομβικό σημείο διασταύρωσης οδικών αξόνων και είναι κέντρο εφοδιασμού), τώρα τέτοιου τύπου οικισμοί θεωρούνται μόνον ως ένα βήμα για την προώθηση στο εσωτερικό της επαρχίας.
Νωρίτερα ανάλογο στρατηγικό σχέδιο φαινόταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί. Η κυριότερη δυσκολία του βρίσκεται στο ότι οι τζιχαντιστές των διαφόρων οργανώσεων επικεντρώθηκαν ακριβώς σε αυτόν τον τομέα και διαθέτουν πολύ ισχυρές ομάδες, και γι’ αυτό το λόγο οι συγκρούσεις αποκτούν ολοένα και πιο άγριο χαρακτήρα.
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα, προς αυτήν την κατεύθυνση απελευθερώθηκαν ακόμη εννέα κατοικημένες περιοχές, και συνολικά ο αριθμός τους φθάνει ήδη σε εκατοντάδες. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτές οι μάχες γίνονται στα πλέον πυκνοκατοικημένα τμήματα της Συρίας, έτσι ώστε αυτοί οι αριθμοί είναι εύλογοι. Γενικά ο κυβερνητικός στρατός έθεσε υπό τον έλεγχό του σημαντικό έδαφος, προωθούμενος προς την Ιντλίμπ βορείως του Χάντερ, αλλά νοτίως τα πράγματα είναι δυσκολότερα.
ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΧΑΛΕΠΙΟΥ
Οι τζιχαντιστές τυπικά συνεχίζουν να κρατούν μια σειρά από προάστια του Χαλεπιού, αλλά το μέτωπό τους στένεψε σαν «δάκτυλο» γύρω από την πόλη, έτσι ώστε μπορεί να κοπεί στη βάση του στη «πρώτη φάλαγγα». Αλλά σε αυτή την κυρτή λωρίδα, που αποτελεί ταυτόχρονα και την πρώην βιομηχανική ζώνη (χημικό εργοστάσιο, τσιμεντοποιία, διυλιστήρια πετρελαίου) οι ομάδες των τζιχαντιστών έχουν συγκεντρώσει πολλούς μαχητές, και προφανώς, αντιαρματικά όπλα.
Το νέο σχέδιο δράσης συνίσταται στο «κόψιμο του δακτύλου», κατά την παραλλαγή του Ντεμπάλτσεβο (στμ. τη μάχη που κέρδισαν οι αυτονομιστές του Ντονμπάς στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο 2015) και την εξόντωση αυτών που δεν παραδοθούν. Τώρα η συμμετοχή στις επιχειρήσεις έχει πάρει άλλη τροπή, καθώς η κρατική αεροπορία εδρεύει στο Kweires, και η ρωσική αεροπορία μπορεί να επικεντρωθεί περισσότερο στο νοτιο-δυτικό μέτωπο, αν και κτυπά και στα βορειο-ανατολικά.
ΧΑΛΕΠΙ –ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Αφήνοντας στα μετόπισθεν τις περικυκλωμένες δυνάμεις των τζιχαντιστών στο Χαλέπι, ο στρατός αναμένεται να αρχίσει να κινείται βορειο-δυτικά. Εκεί υπάρχει ο πολιορκημένος αλαουίτικος θύλακας Nubl και Zahraa. Πίσω του βρίσκεται η κατεχόμενη από το «Ισλαμικό Κράτος» περιοχή έως και τα τουρκικά σύνορα. Όπως και στην προηγούμενη περίπτωση, η αποκατάσταση της επικοινωνίας με τον πολιορκημένο θύλακα δεν είναι αυτοσκοπός.
Το κύριο είναι αυτή επιχείρηση να αποκόψει παντελώς όλες τις δυνάμεις των τζιχαντιστών, ανεξάρτητα από την πολιτική ή θρησκευτική τους ταυτότητα, από τον ανεφοδιασμό. Έμμεσα θα αποδυναμωθούν και οι επαρχίες Χάμα και Ιντλίμπ, καθώς σε αυτή την περίπτωση ο εφοδιασμός από την Τουρκία, ακόμη κι αν δεν διακοπεί πλήρως, θα μειώνεται μέρα με την ημέρα.
ΧΑΜΑ
Στην ίδια την επαρχία Χάμα οι μάχες είναι σκληρές και ο βαθμός επιτυχίας κυμαίνεται. Οι δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού δεν επαρκούν, και έπειτα από την αποστολή στο Χαλέπι ενισχύσεων από το δευτερεύουσας σημασίας μέτωπο της Χάμα δεν έχουν σημειωθεί νίκες άξιες λόγου. Αυτές βέβαια υπάρχουν, η προώθηση από την παλαιά γραμμή το μετώπου είναι υπαρκτή, ιδιαίτερα λόγω της υποστήριξης της ρωσικής αεροπορίας, και περισσότερο των ελικοπτέρων.
Παρ’ όλα αυτά η χριστιανική πόλη Morek ήδη για τρίτη φορά αλλάζει χέρια, και σε μερικά σημεία του μετώπου άρχισαν μάχες εκ του συστάδην. Η αλήθεια είναι ότι τα δύο τελευταία εικοσιτετράωρα στην περιοχή της πόλης Maan κατέφθασαν ενισχύσεις της συριακής λαϊκής πολιτοφυλακής με την ενεργό υποστήριξη της ρωσικής αεροπορίας. Ως αποτέλεσμα η κατάσταση γέρνει προς όφελος του κυβερνητικού στρατού.
ΛΑΤΤΑΚΕΙΑ –ΤΟΥΡΚΟΜΑΝΟΙ
Στην επαρχία της Λαττάκειας το παρόν σχέδιο επίθεσης περιλαμβάνει διαδοχικά κτυπήματα, ενδεχομένως, προς πέντε κατευθύνσεις στην ορεινή ζώνη από τις δύο πλευρές του αυτοκινητόδρομου Μ4, με σκοπό την εξουδετέρωση της λεγόμενης «τουρκομανικής σφήνας» και να τεθούν υπό πλήρη έλεγχο τα σύνορα με τη Τουρκία και την περιβόητη επαρχία Χατάι, όπου κτυπήθηκε από τους Τούρκους το ρωσικό αεροσκάφος.
Οι μάχες σ’ αυτήν την περιοχή πήραν τον χαρακτήρα σφαγής, και λυσσαλέες συγκρούσεις λαμβάνουν χώρα για την κατάκτηση κάθε λόφου, και γι’ αυτό οι πληροφορίες για την κατάληψη από τον κυβερνητικό στρατό των υψωμάτων γύρω από την Σάλμα, με την άμεση υποστήριξη της ρωσικής αεροπορίας, να γνωρίζουμε ότι έχουν μεγάλο κόστος. Είναι πολύ δύσκολη –και γεωγραφικά και σε σπατάλη πόρων- επιχείρηση, αλλά φαίνεται πλέον απόλυτα εφικτή η επιτυχία της, κάτι που δεν ήταν πριν από ένα μήνα, όταν ο συνεχής βομβαρδισμός της Σάλμα φαινόταν ως περιττή σπατάλη πόρων από τις ρωσικές δυνάμεις.
Η τουρκική διοίκηση αντιλαμβάνεται την επικινδυνότητα της κατάστασης. Εάν η ορεινή ζώνη των φυλών στο Jabal al Turkman επιστρέψει στον έλεγχο της κυβέρνησης Άσαντ, όλες οι φιλοδοξίες της Τουρκίας για την «πίσω αυλή» της, όπως θεωρεί ότι είναι η βόρεια Συρία, θα καταρρεύσουν. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι και η επίθεση στο ρωσικό βομβαρδιστικό προκλήθηκε ακριβώς από τον φόβο να χαθεί, χωρίς επιστροφή, ο έλεγχος σε αυτή την περιοχή.
Το δυναμικό των χωριών των Τουρκομάνων και των «ομάδων αυτοάμυνας» έχει ήδη διαρραγεί –η δολοφονία του Ρώσου πιλότου δεν έμεινε χωρίς πληρωμή. Άλλο ζήτημα ότι, εξαιτίας του ανάγλυφου της εδάφους, το μέτωπο εκεί κινείται αργά, όμως κινείται. Σε κάποια τμήματα (όπως στο Jabal al Turkman έτσι και στην οροσειρά Jabal al Akrad) τα κυβερνητικά στρατεύματα έχουν φθάσει ήδη σε τέτοιο σημείο που πλέον η συνέχεια είναι πολύ πιο εύκολη.
ΠΑΛΜΥΡΑ – ΡΑΚΚΑ – ΔΑΜΑΣΚΟΣ
Όπως γίνεται κατανοητό, όλο το ως άνω εκτεθέν σχέδιο επίθεσης δεν έχει άμεση σχέση με την επιχείρηση κυρίως εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, κάτι που δίνει το έδαφος για κριτική από την πλευρά της Δύσης. Ωστόσο την τελευταία εβδομάδα οι ισορροπίες στο εσωτερικό της, ονομαζόμενης, συριακής αντιπολίτευσης άλλαξε. Η Δαμασκός κατάφερε να βρει πεδίο συνεννόησης (με τη βοήθεια της ρωσικής πλευράς) με κάποιες «μετριοπαθείς ομάδες».
Και εάν πριν αυτές οι ομάδες (ο αριθμός τους στην περιοχή φθάνει τις 150) έκλιναν περισσότερο προς το ΙΚ παρά προς τον Άσαντ, τώρα οι πιο ισχυρές από αυτές είναι έτοιμες να αναλάβουν την ευθύνη για σημαντικά τμήματα του μετώπου εναντίον των ισλαμιστών, σταματώντας τον πόλεμο με τις κυβερνητικές δυνάμεις. Τέτοιες συμφωνίες με τη συμμετοχή της Ρωσίας έχουν ήδη μαζικό χαρακτήρα, κάτι που επέτρεψε να δημιουργηθούν από τους μετριοπαθείς ολόκληρες μονάδες ενάντια στο ΙΚ και πλέον να λογίζονται ως σύμμαχοι.
Έτσι στην περιοχή της Παλμύρας οι ρωσικές δυνάμεις και τα κυβερνητικά στρατεύματα συνδράμουν τις τοπικές οργανώσεις «Desert Lions» και «Kalamun». Στην περιοχή της Ράκκα εναντίον του ΙΚ πολεμούν αποσπάσματα της «Ganim» και τμήματα των «Δημοκρατικών Δυνάμεων». Αυτό με τη σειρά του επέτρεψε στο κυβερνητικό στρατό να ενισχύσει τις επιδρομές στα ανατολικά προάστια της Δαμασκού, όπου είναι οχυρωμένοι οι ισλαμιστές, αλλά εντελώς περικυκλωμένοι. Τώρα είναι απλώς θέμα χρόνου.
Άλλο ζήτημα για το πόσο χρόνο. Όλο το παραπάνω σχέδιο δεν μπορεί να διαρκέσει επ’ αόριστον. Είναι προφανές ότι όσο περισσότερο καθυστερεί η προώθηση του συριακού στρατού, τόσο πιο αποτελεσματική θα γίνεται η άμυνα των τζιχαντιστών, ιδιαίτερα στην περιοχή της Λαττάκειας που έχουν την άμεση υποστήριξη της Τουρκίας.
Και πάλι, επομένως, όλα εξαρτώνται από την μαχητικότητα και το ηθικό των κυβερνητικών δυνάμεων, όπως επίσης από την ικανότητα του Γενιού Επιτελείου στη Δαμασκό να κατανείμει ορθά τις υπάρχουσες δυνάμεις μεταξύ των διαφόρων μετώπων και να τις διαχειριστεί κατάλληλα στο πεδίο της μάχης.
ΠΗΓΕΣ: http://www.vz.ru/world/2015/12/17/784255.html
http://sotiriosdemopoulos.blogspot.com.cy/
defence-point.gr
πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2015/12/%cf%83%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b1%ce%af%ce%b5%cf%82-%ce%b5%ce%be%ce%b5%ce%bb%ce%af%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b5%ce%b4.html#ixzz3um2euRoQ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου