«Ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις» – Αφιέρωμα γαλλικού περιοδικού στην 1η και 2η ΜΑΛ (φωτ)

Πολυάριθμες δραστηριότητες πραγματοποιούνται στα πλαίσια της εκπαίδευσης και διάπλασης των αλεξιπτωτιστών της 1ης Μοίρας.

Οι ρίζες των μονάδων αλεξιπτωτιστών και κομμάντος του σύγχρονου Ελληνικού στρατού βρίσκονται στον διάσημο Ιερό Λόχο του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος εμφανίστηκε στη διάρκεια της σύγκρουσης στη Βόρειο Αφρική ενάντια στις μονάδες του Άξονα. Στην αρχή, το προσωπικό αυτής της ειδικής μονάδας επιχειρούσαν σαν «καταδρομείς» (raiders) στη βορειο-αφρικανική έρημο καταφέροντας επιλεκτικά χτυπήματα εναντίον του “Afrika Korps” και των Ιταλικών δυνάμεων. Αργότερα, θα γίνονταν ριψοκίνδυνοι αλεξιπτωτιστές και θα εμπλέκονταν ως αερομεταφερόμενη δύναμη σε επιχειρήσεις στο Αιγαίο πέλαγος, ειδικά στη Λέρο και στην Κω, όπου θα πραγματοποιούσαν τα πρώτα τους επιχειρησιακά άλματα. Στις τελευταίες μάχες στη Μεσόγειο εμφανίστηκαν ακόμα μια φορά εναντίον των Γερμανών αλεξιπτωτιστών της διαβόητης Μεραρχίας Μπράντεμβουργκ.

Αμέσως μετά το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, ο ελληνικός Εθνικός Στρατός συγκρότησε τη μονάδα ορεινών κομμάντος (Λόχοι Ορεινών Καταδρομών) στρατολογώντας από προσωπικό που είχε πολεμήσει στις τάξεις του Ιερού Λόχου.

Παρόλο που ακολουθεί διαρκή ρυθμό, η εκπαίδευση των αλεξιπτωτιστών της 1ης Μοίρας παραμένει κλασσική για τέτοιου τύπου μονάδα.

Αυτή η πρώτη μονάδα γέννησε περισσότερες μοίρες «καταδρομών» που θα εμπλέκονταν στις επιχειρήσεις με τους κομμουνιστές αντάρτες την περίοδο 1946-1949. Το προσωπικό αυτών των μονάδων δίωξης ή κομμάντος δεν ήταν εκπαιδευμένοι αλεξιπτωτιστές. Οι τελευταίοι θα εμφανιστούν μόλις το 1955, όταν ο ελληνικός στρατός δημιούργησε τη Σχολή αερομεταφερομένων δυνάμεων του οποίου οι μελλοντικοί εκπαιδευτές οργανώθηκαν από τους Αμερικάνους. Δέκα χρόνια αργότερα, την 1η Ιουλίου 1965, ο ελληνικός στρατός αποφάσισε να ιδρύσει την πρώτη Μοίρα Αλεξιπτωτιστών, που σύντομα ακολούθησε και δεύτερη Μοίρα. Οι δύο αυτές μονάδες, αναδιοργανωμένες στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας, περίπου 20 χιλιόπετρα βορειοδυτικά της Αθήνας, γέννησαν το 1967 το 2ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών.

Η εκπαίδευση των αλεξιπτωτιστών της 1ης Μοίρας ανατίθεται κυρίως στην σχολή αερομεταφερομένων δυνάμεων του ελληνικού στρατού

Στη δεκαετία του ’70, το 2ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών παρέτασε 3 Μοίρες: δύο ενεργές, την 1η και την 2η και μία εφεδρική, την 3η. Αυτή η τελευταία στελεχωνόταν από αξιωματικούς καριέρας και υπαξιωματικούς εν ενεργεία. Συγκροτείτο από εφέδρους οπλίτες που καλούνταν σε τακτική βάση κατά περιόδους για εκπαίδευση σε τακτικές πεζικού και πραγματοποίηση αλμάτων. Το 1985, η μία από τις ενεργές μοίρες, μεταφέρθηκε στο Μάλεμε Χανίων, στο νησί της Κρήτης, στο στρατόπεδο «Υπολοχαγού Αποστολάκη» (εφέδρου αξιωματικού του ελληνικού στρατού που σκοτώθηκε στη μάχη τo 1949 σε συμπλοκή με τους κομμουνιστές αντάρτες στο γιγάντιο ορεινό σύμπλεγμα του Γράμμου, στη Δυτική Μακεδονία). Η ζώνη που περικλείει το χωριό Μάλεμε, κοντά στα Χανιά στη βορειοδυτική Κρήτη, έχει συνδεθεί για πάντα με την παγκόσμια ιστορία των αερομεταφερόμενων δυνάμεων. Διότι είναι σε αυτήν την περιοχή που οι γερμανικές δυνάμεις αλεξιπτωτιστών έδωσαν την πιο λυσσώδη μάχη ενάντια στα βρετανικά και ελληνικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια της επιχείρησης «Ερμής», κωδική ονομασία για την εισβολή στην Κρήτη, τον τάφο των Γερμανών Fallschirmjäger.

Η 1η Μοίρα προορίζεται να αναλάβει κυρίως αερομεταφερόμενες επιχειρήσεις κλασσικού τύπου αλλά και ειδικές αποστολές σε περιορισμένη κλίμακα.

Τον Ιανουάριο του 2003, το 2° Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών διαλύθηκε και οι Μοίρες του μεταφέρθηκαν στην νεοσχηματισθείσα 1η Ταξιαρχία Καταδρομέων/Αλεξιπτωτιστών. Η 1η Μοίρα οργανώθηκε σε εκπαιδευτική μονάδα ταγμένη στο ρόλο της διαμόρφωσης των μελλοντικών ηγητόρων που προορίζονται για τις ομάδες ειδικών επιχειρήσεων. Έτσι, εκ των πραγμάτων η 2η Μοίρα είναι η μόνη επιχειρησιακή μονάδα του παλιού 2 ου Συντάγματος Αλεξιπτωτιστών. Αφού μεταφέρθηκε προσωρινά από το Μάλεμε στην ηπειρωτική Ελλάδα, επέστρεψε στην Κρήτη ένα χρόνο αργότερα, όπου αναδιοργανώθηκε ως επιχειρησιακή Μοίρα ενώ ταυτόχρονα ήταν υπεύθυνη και για την εκπαίδευση. Το 2010, η 1η Μοίρα μετέπεσε ξανά σε πλήρως επιχειρησιακή μονάδα και εντάχθηκε στην 1η Ταξιαρχία Ειδικών Δυνάμεων (1η ΤΑΞ ΚΔ – ΑΛ).

ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΙΘΕΜΕΝΑ ΜΕΣΑ

Οι σκοπευτές μακράς εμβέλειας είναι εφοδιασμένοι με το Barrett Μ-82 Α1 διαμετρήματος 7,62χλσ. ΝΑΤΟ εξοπλισμένο με διόπτρα ημέρας Swarovski Μ32 10Χ42 ή σύστημα νυχτερινής σκόπευσης NX-13SB CAS (clip afocal sight)

Η 1η Μοίρα, όπως και η 2η , είναι οργανωμένη κατά το στάνταρ μοντέλο οργάνωσης ΝΑΤΟ των μονάδων ελαφρού πεζικού: κατά το σύνηθες, τρεις λόχους μάχης, έναν λόχο διοικήσεως κι έναν υποστηρίξεως. Συνεπώς, η 1η Μοίρα έχει οργάνωση τάγματος διατηρώντας την ονομασία της Μοίρας μόνον για λόγους ιστορικούς.
Καθένας από τους τρεις λόχους μάχης είναι οργανωμένος σε τρία τμήματα κι ένα τμήμα υποστήριξης. Αυτό το τελευταίο χρησιμοποιεί πολυβόλα γενικής χρήσης τύπου FN MAG στα 7,62mm ΝΑΤΟ, αντιαρματικά συστήματα STRIM των 89mm και όλμους κομμάντο των 60mm. Ο ατομικός οπλισμός αποτελείται από το Μ-4 Carbine των 5,56mm NATO από τα οποία ορισμένα μοντέλα είναι εξοπλισμένα με εκτοξευτές βομβίδων τύπου Μ-203, με ράγες Picatinny Mil-Sdt 1913 για την ανάρτηση εξαρτημάτων υποβοήθησης πυρός και οράσεως (πρόσθια χειρολαβή).

Αλεξιπτωτιστής της 1ης Μοίρας με πλήρη εξοπλισμό μάχης έτοιμος για το άλμα με στάνταρ αλεξίπτωτο ράχης μοντέλο MC-1C Κατά τις συνδυασμένες επιχειρήσεις με τις ειδικές δυνάμεις του ελληνικού στρατού η 1η Μοίρα αναλαμβάνει να παρέχει υποστήριξη σε δυνάμεις πιο εξειδικευμένες όπως το Ε.Τ.Α., η Ζ΄Μ.Α.Κ. και η Δ.Υ.Κ. Στο κέντρο: Επίραμμα των πτερύγων των Ελλήνων αλεξιπτωτιστών, που απονέμεται μετά από πέντε άλματα στατικού ιμάντα εκ των οποίων το ένα θαλάσσιο κι άλλο ένα στη διάρκεια της νύχτας με πλήρη εξοπλισμό μάχης.
Κάτω: Στα πλαίσια της Δύναμης Δέλτα, αποστολή της 1ης Μοίρας είναι η ταχεία επέμβαση στη ζώνη επιχειρήσεων με εκμετάλλευση της τρίτης διάστασης.

Η 1η Μοίρα, όπως και η 2η , δεν είναι απλά μια μονάδα αλεξιπτωτιστών, που προορίζεται για κλασσικές επιχειρήσεις αερομεταφερόμενου πεζικού, μα επιπλέον μια μονάδα ειδικών αποστολών. Για το λόγο αυτό αναπτύσσει ένα απόσπασμα κολυμβητών εφόδου, ώστε να φέρει σε πέρας αποστολές αναγνώρισης και κατά μέτωπον κρούσεις στα πλαίσια των αμφιβίων επιχειρήσεων, περιορισμένης (επιδρομές κομάντο) ή ευρείας κλίμακας όπως ειδικής υποστήριξης σε κλασικές μονάδες. Και για αυτόν ακριβώς το λόγο τα Δωδεκάνησα είναι ο κατεξοχήν χώρος επιχειρήσεων αυτής της μονάδας. Οι κολυμβητές εφόδου, που εκπαιδεύονται στο σχολείο υποβρύχιου αγώνος των ελληνικών ειδικών δυνάμεων,είναι εξοπλισμένες με το σύστημα κλειστού κυκλώματος LAR-V Draeger και μια στολή πτήσης από Nomex που φορούν κάτω από την εξάρτηση κολύμβησης για να μειώσουν τη θερμική τους υπογραφή. Δευτερεύον οπλισμός παρέχεται με τη μορφή του Heckler und Koch (HK) MP-5 SD στα 9mm NATO και σε πιστόλια Glock 17 στο ίδιο διαμέτρημα. Πρόσφατα, οι κολυμβητές εφόδου της μονάδας παρέλαβαν τις ολοκαίνουριες RIB ειδικά προοριζόμενες για αμφίβιες επιδρομές.

Κάτω: Η 1η Μοίρα διαθέτει Ανιχνευτές με αποστολή την αναγνώριση, επαλήθευση και προετοιμασία της ζώνης ρίψης. Απέναντι: Τα πυρά υποστήριξης σε επίπεδο ομάδας εξασφαλίζονται με τον εκτοξευτή βομβίδων Μ-203 των 40χλσ. που φέρεται κάτω από την κάνη του όπλου του ατομικού τυφεκίου Colt M-4 Carbine. Ο όλμος Commando των 60χλς. συμπληρώνει άψογα το ρόλο του ως όπλο υποστήριξης χωρίς να περιορίζει την κινητικότητα λόγω του εδάφους.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Η εκπαίδευση αλεξιπτωτιστού των μελών της 1ης Μοίρας που επαφίεται στη σχολή αερομεταφερομένων δυνάμεων του ελληνικού στρατού, διαρκεί τέσσερεις εβδομάδες. Διατηρώντας σταθερό ρυθμό, περιλαμβάνοντας και έντονες αθλητικές δραστηριότητες που αναδεικνύουν την ψυχοσωματική κατάσταση του εκπαιδευομένου, η εκπαίδευση είναι –όπως όλες- αρκετά κλασσική. Προβλέπει, για να επιτευχθεί η απόκτηση της πιστοποίησης, πέντε άλματα με στατικού ιμάντα εκ των οποίων ένα στη θάλασσα και άλλο ένα στη διάρκεια της νύχτας με πλήρη εξοπλισμό μάχης.

Ο στάνταρ ατομικός οπλισμός των κολυμβητών εφόδου της μονάδας αποτελείται από όπλα της χειράς H&K MP-5 SD με ενσωματωμένο σιγαστήρα και ημιαυτόματο Glock-17 με πολυμερικό σκελετό.

Για τα άλματα, οι Έλληνες αλεξιπτωτιστές χρησιμοποιούν το μοντέλο MC-1C, που είναι γνωστό για τη λειτουργικότητα και τη –γλυκιά του- προσγείωση. Την πτυχή και τη συντήρηση του αλεξιπτώτου και των υλικών αναλαμβάνει το 865° τάγμα εναερίου ανεφοδιασμού.
To στάνταρ ύψος ρίψης είναι τα 300 πόδια. Σε όλα τα άλματα προηγούνται οι Ανιχνευτές, επιφορτισμένοι με την αποστολή αναγνώρισης και προετοιμασίας της ζώνης προσγείωσης με μέσα κατάδειξης για τα C-130 Hercules και καπνογόνα για την επίδειξη της διεύθυνσης και της ταχύτητας του ανέμου. Ας σημειωθεί ότι οι αλεξιπτωτιστές φέρουν κι ένα ατομικό σωσίβιο γιατί στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα άλματα πραγματοποιούνται κοντά στη θάλασσα και συγκεκριμένα στα νησιά του Αιγαίου πελάγους, όπου ο άνεμος είναι συνήθως ισχυρός. Το έδαφος των ίδιων των νησιών είναι βραχώδες και τα ατυχήματα είναι πολύ συχνά. Η απόκτηση της ειδικότητας Α.Ε.Π. (αλεξιπτώτου ελευθέρας πτώσης-P.L.F. Parachute Landing Fall) όπως λένε οι Αγγλο-Σάξωνες είναι σκόπιμη προκειμένου να αποφεύγονται ατυχήματα κατά την πτώση…

Πτέρυγες αλεξιπτωτιστή.

ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΔΕΛΤΑ

Από το 2013 οι 1η και 2η Μοίρες έχουν προσκοληθεί στην Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης που λέγεται «Δύναμη Δέλτα» που συγκεντρώνει τη μονάδα κολυμβητών μάχης του ελληνικού ναυτικού, γνωστών με το όνομα «Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών» (Δ.Υ.Κ.), το «Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών» (Ε.Τ.Α.), που είναι μκια μονάδα ειδικής αναγνώρισης τύπου L.R.R.P. αποτελούμενο από επιχειρησιακούς αλεξιπτωτιστές ελεύθερης πτώσης και την ειδική μοίρα αμφίβιας δράσης ή «Ζ΄Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών» (Ζ΄Μ.Α.Κ.). Οι δύο τελευταίες μονάδες, Ε.Τ.Α. και Ζ΄Μ.Α.Κ. προσκολλώνται επίσης στην 1η Ταξιαρχία Ειδικών Δυνάμεων.

Το 2010 η 1η Μοίρα έγινε ξανά επιχειρησιακή μονάδα. Με τη μορφή αυτή προσκολήθηκε στην 1η Ταξιαρχία Ειδικών Δυνάμεων του 1ου ΤΚΑ Διάσημο πτέρυγας αλεξιπτωτιστού χαμηλής ορατότητας που φέρεται στη στολή μάχης.

Στο πλαίσιο της Δύναμης Δέλτα, η αποστολή που έχει εμπιστευθεί στην 1η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών είναι η ταχεία επέμβαση σε περίπτωση αιφνιδιαστικής επίθεσης σε ένα από τα μικρά νησιά του νοτίου Αιγαίου. Στην περίπτωση αυτή η μονάδα μεταφέρεται αεροπορικώς, είτε με C-130 είτε με ελικόπτερο CH-47 Chinook για να ενισχύσει τις άμυνες, όπου, αν ο εχθρός έχει εγκαταστήσει ήδη προγεφύρωμα στο νησί, του επιτίθεται εκμεταλλευόμενη την τρίτη διάσταση. Σε μια συνδυασμένη επιχείρηση αυτού του τύπου, η 1η Μοίρα αναλαμβάνει να υποστηρίξει τις πιο εξειδικευμένες δυνάμεις της Δύναμης Δέλτα, δηλαδή τις Ε.Τ.Α., Ζ΄Μ.Α.Κ. και Δ.Υ.Κ.

Στη διάρκεια των τελευταίων ετών, η 1η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών πραγματοποίησε πολλές ασκήσεις επέμβασης στη θάλασσα του Αιγαίου, ειδικά τη νύχτα, με πτήσεις προσέγγισης σε πολύ χαμηλό ύψος, πραγματοποίηση εφόδου και ανάληψης του ελέγχου των τοποθεσιών και των υποδομών που είχαν πέσει στα χέρια του «εχθρού». Σε όλα τα σενάρια, οι δράσεις αυτές πραγματοποιούνταν μετά από διείσδυση στοιχείων αναγνώρισης των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων που προανάφερθηκαν, Ε.Τ.Α., Ζ΄Μ.Α.Κ. και/ή Δ.Υ.Κ. ειδικά στις ασκήσεις αντι-τρομοκρατικού χαρακτήρα και απελευθέρωσης ομήρων, τύπου «Εντέμπε».

Ευχαριστούμε τον αγαπητό φίλο Στάθη  για την μετάφραση και επιμέλεια του κειμένου.

Πηγή: RAIDS τέυχος 348, Μάιος 2015, ρεπορτάζ του Ζόραν Μιλόσεβιτς.

ΠΗΓΗ

https://limitofadvance.wordpress.com/2015/10/26/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BC/#more-30996