Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017

ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΜΑΧΗΣ: ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Το Ισραήλ, από την ανεξαρτησία του το 1948 μέχρι σήμερα, έχει πολεμήσει τέσσερις πολέμους μεγάλης κλίμακας (Πόλεμος της Ανεξαρτησίας το 1948-1949, Κρίση του Σουέζ το 1956, Πόλεμος των Έξι Ημερών το 1967 και Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ το 1973) και δεκάδες άλλες συγκρούσεις μικρής κλίμακας, κυρίως στο Λίβανο. Η συσσωρευμένη πολεμική εμπειρία της χώρας έχει καταστήσει το Ισραήλ κράτος «διάσημο και ειδικό» σε στρατιωτικά ζητήματα, ιδιαίτερα σε ζητήματα συνεργασίας Πεζικού και Τεθωρακισμένων.
Ο Ισραηλινός Στρατός της περιόδου από το 1948 έως το 1956 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «ερασιτεχνικός», υπό την έννοια ότι ήταν ανεπαρκής τόσο σε επίπεδο εκπαίδευσης όσο και σε επίπεδο εξοπλισμού. Η ισχύς του Ισραηλινού Στρατού βρισκόταν στην επιτυχία της ατομικής πρωτοβουλίας των Διοικητών και στην καλή συνεργασία μεταξύ τους. Αυτό το «άναρχο» μοντέλο λειτουργούσε καλά μέχρι τη στιγμή που η Σοβιετική Ένωση άρχισε να εξοπλίζει τους Άραβες (ιδιαίτερα τους Αιγυπτίους) με σύγχρονα, για την εποχή, οπλικά συστήματα. Από το 1956 μέχρι το 1967 το Ισραήλ βάσισε την στρατιωτική του ισχύ στο δίπτυχο «άρμα μάχης-μαχητικό αεροσκάφος». Αυτή η αλλαγή στην αντίληψη είχε ως αποτέλεσμα την διεύρυνση των μηχανοκίνητων (σε 4-8 Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες Πεζικού) και τεθωρακισμένων δυνάμεων της χώρας (16 Τεθωρακισμένες Ταξιαρχίες). Η επένδυση στα άρματα μάχης και τα μαχητικά αεροσκάφη είχε ως αποτέλεσμα άλλοι τομείς της άμυνας να παραμεριστούν. Για παράδειγμα το Ισραήλ αρνήθηκε την αμερικανική προσφορά αντιαρματικών συστημάτων TOW με το σκεπτικό ότι το άρμα μάχης είναι καλύτερο αντιαρματικό όπλο, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με το μαχητικό αεροσκάφος!


ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1948-1956 Η ΙΣΧΥΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΩΝ.

Αυτή η αντίληψη οδήγησε στον νικηφόρο Πόλεμο των Έξι Ημερών (1967). Ωστόσο όμως λειτούργησε και ως «δίκοπο μαχαίρι» στον πόλεμο του 1973. Η κατά κράτος ήττα του 1967 οδήγησε τους Αιγυπτίους να μελετήσουν σε βάθος τους λόγους και τις αιτίες. Το Κάιρο συνειδητοποίησε ότι ένας από τους λόγους της ήττας ήταν ότι τα Αραβικά κράτη εξανάγκασαν το Ισραήλ σε πρώτο προληπτικό πλήγμα, χωρίς να έχουν πρώτα σχεδιάσει και αξιολογήσει ένα ολοκληρωμένο πολεμικό σχέδιο για μια τέτοια περίπτωση. Έτσι αποφασίστηκε ότι ο επόμενος πόλεμος (δηλαδή του 1973) θα βασιζόταν σ’ ένα καλά οργανωμένο σχέδιο, στην τακτική του πρώτου πλήγματος και στην αρχή του περιορισμένου πολέμου (δηλαδή πέριξ της Διώρυγας του Σουέζ και όχι βαθιά στην ενδοχώρα της Χερσονήσου του Σινά).
Ο πόλεμος του 1973 οδήγησε το Ισραήλ στην απόφαση, φυσικά υπό την πίεση του αιφνιδιασμού που δέχτηκε στο πεδίο της μάχης, να αναθεωρήσει την αντίληψη του περί της αξίας και της χρήσης των μηχανοκίνητων δυνάμεων. Έτσι στα χρόνια που ακολούθησαν ο Ισραηλινός Στρατός απέκτησε σύγχρονα Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης (ΤΟΜΑ) και όλμους για το Πεζικό.


ΑΠΟ ΤΟ 1956 ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1967 ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΒΑΣΙΣΕ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΧΥ ΣΤΟ ΔΙΠΤΥΧΟ «ΑΡΜΑ ΜΑΧΗΣ-ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ».

Από συστάσεως του, αλλά ιδιαίτερα μετά το 2006 το Ισραήλ αντιμετωπίζει ένας διαρκές ζήτημα ασφάλειας σε σχέση με το άλυτο Παλαιστινιακό Πρόβλημα. Εκ των πραγμάτων ο Ισραηλινός Στρατός, ιδιαίτερα οι δυνάμεις ελιγμού (μηχανοκίνητες και τεθωρακισμένες) θα πρέπει να είναι σε θέση να καταλάβουν και να ελέγξουν έδαφος με στόχο τη μεγαλύτερη δυνατή μείωση της απειλής και τη δημιουργία διπλωματικών και στρατηγικών τετελεσμένων. Στο πλαίσιο των νέων στρατηγικών δεδομένων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής (Αραβική Άνοιξη, άνοδος των τρομοκρατικών τάσεων, εμφύλιος στη Συρία κ.ά.) αλλά και της τεχνολογικής προόδου στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας, ο Ισραηλινός Στρατός έχει βασίσει την ανάπτυξη και εξέλιξη του σε έξι πυλώνες: (α) Ρομποτική τεχνολογία με στόχο την αύξηση της ροής πληροφοριών, άρα και της καλύτερης αντίληψης του πεδίου μάχης, και η μείωση των παράπλευρων απωλειών (β) Πυρομαχικά ακριβείας μεγάλου βεληνεκούς με στόχο την αποφόρτιση του έργου της Πολεμικής Αεροπορίας (γ) Αποτελεσματικός έλεγχος του εδάφους και του υπεδάφους με στόχο την αποκάλυψη και την αντιμετώπιση των εκατοντάδων τούνελ τα οποία βρίσκονται στη Λωρίδα της Γάζας (δ) Ολοκλήρωση, σε μια πλατφόρμα, επιθετικών και αμυντικών ικανοτήτων (κυρίως στα άρματα μάχης Merkava Mk.4 και στα τεθωρακισμένα οχήματα Namer) (ε) Ταχύτητα στην αντίδραση και την ανταπόκριση με στόχο τον έγκαιρο εντοπισμό και την άμεση καταστροφή του στόχου πριν εξαπολύσει την επίθεση του (στ) Ελαφρύτερα και ταχύτερα οχήματα, με μικρότερες απαιτήσεις επάνδρωσης.


ΠΗΓΗ
https://www.thinknews.gr/defence/israilinos-tropos-machis-syberasmata-gia-tin-ellada/


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου