H φωτογραφία είναι του Nick Thodos
Σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης στο Αιγαίο, οι δυνάμεις που θα χρησιμοποιήσει η Τουρκία θα είναι ευθέως ανάλογες με το μέγεθος του στόχου. Εάν, για παράδειγμα, στόχος είναι η κατάληψη ενός μεγάλου νησιού τότε οι δυνάμεις θα είναι μεγαλύτερες σε σχέση με τις δυνάμεις που θα χρειαστούν για την κατάληψη μιας βραχονησίδας. Σε κάθε περίπτωση η Τουρκία θα πρέπει να δεσμεύσει σημαντικές αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις.
Ενώ στο μέτωπο του Έβρου οι τακτικές μπορεί να προσαρμοστούν ανάλογα με τις ισχύουσες καταστάσεις, στο μέτωπο του Αιγαίου οι τακτικές είναι λίγο-πολύ δεδομένες: Αεροκίνητες και αμφίβιες επιχειρήσεις για τον επιτιθέμενο … άμυνα επί της ακτής και προσβολή αεροπρογεφυρωμάτων για τον αμυνόμενο. Η άμυνα του Αιγαίου είναι ευθύνη της ΑΣΔΕΝ (Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού & Νήσων), ενός σχηματισμού επιπέδου Σώματος Στρατού. Κάτω από την ΑΣΔΕΝ, στα μεγαλύτερα νησιά οι στρατιωτικές δυνάμεις είναι επιπέδου Μεραρχίας, ενώ στα μικρότερα νησιά είναι επιπέδου Ταξιαρχίας ή Τάγματος.
Η τακτική κατάληψης ενός νησιού, μεγάλου ή μικρού, είναι μια συγκεκριμένη διαδικασία, με συγκεκριμένα επιχειρησιακά βήματα: (α) Αεροπορικός και ναυτικός αποκλεισμός (β) Αεραποβάσεις για τη δημιουργία προγεφυρωμάτων και την εκτέλεση καταδρομικών επιχειρήσεων στα μετόπισθεν των φίλιων δυνάμεων (γ) Απόβαση στρατευμάτων επί της ακτής για την κατάληψη του νησιού.
Με ποιο τρόπο και με ποια συχνότητα θα εφαρμοστούν αυτά τα στάδια εναπόκειται στην κρίση του επιτιθέμενου, αναλόγως με το δόγμα που έχει υιοθετήσει (δηλαδή εάν τα τρία στάδια εφαρμοστούν διαδοχικά, το ένα μετά το άλλο, ή ταυτόχρονα). Σε κάθε περίπτωση ο επιτελικός σχεδιασμός, η οργάνωση και η εκτέλεση επιχειρήσεων κατάληψης ενός νησιού είναι μια ιδιαίτερα απαιτητική υπόθεση, σε αντίθεση με τις επιχειρήσεις κατάληψης μικρών και ακατοίκητων νησίδων και βραχονησίδων.
Ο αεροπορικός αποκλεισμός πρακτικά σημαίνει τοπική αεροπορική υπεροχή, υπέρ των εχθρικών δυνάμεων, δηλαδή αδυναμία των φίλιων αεροπορικών δυνάμεων να συνδράμουν την αμυντική προσπάθεια. Ο αεροπορικός αποκλεισμός έχει ως κύριο στόχο την απομόνωση των φίλιων δυνάμεων από κάθε προσπάθεια ενίσχυσης ή ανεφοδιασμού τους.
Επίσης, μέσω των αεροπορικών βομβαρδισμών, στόχος είναι η φθορά της άμυνας μέσω της φυσικής καταστροφής του στρατιωτικού προσωπικού και της αμυντικής υποδομής όπως είναι οι διαβιβάσεις, οι ενεργειακές εγκαταστάσεις, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, οι οδικοί κόμβοι κ.ά. Είναι σαφές ότι ο αεροπορικός αποκλεισμός μπορεί να αποφευχθεί με την παρουσία φίλιων μαχητικών αεροσκαφών ή την χρήση ενός καλά οργανωμένου και κλιμακούμενου αντιαεροπορικού δικτύου, το οποίο θα συνδυάζει συστήματα πολύ μικρού, μικρού και μέσου βεληνεκούς, καθώς και φορητούς εκτοξευτές αντιαεροπορικών βλημάτων, τα οποία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά εναντίων μεταφορικών και επιθετικών ελικοπτέρων.
Ο στόχος του ναυτικού αποκλεισμού είναι όμοιος μ’ αυτόν του αεροπορικού αποκλεισμού, δηλαδή η παρενόχληση της ενίσχυσης της άμυνας του νησιού και η προστασία της κυρίως αποβατικής δύναμης μέσω της δημιουργίας μιας ασφαλούς διόδου κίνησης των αποβατικών πλοίων. Μετά την πραγματοποίηση της απόβασης της κύριας δύναμης το εχθρικό ναυτικό συνεχίζει να εφαρμόζει ναυτικό αποκλεισμό προκειμένου να εξασφαλιστεί το συνεχόμενο και αδιάκοπο ανεφοδιασμός των εν ακτή πλέον εχθρικών δυνάμεων.
Εάν μάλιστα τα εχθρικά πολεμικά πλοία είναι εφοδιασμένα με βλήματα κατά πλοίων με δυνατότητα προσβολής στόχων εδάφους (για παράδειγμα MM-40 Exocet Block.3, RBS-15 Mk.3), τότε η επιχειρησιακή αξία του ναυτικού αποκλεισμού αυξάνει. Ο ναυτικός αποκλεισμός μπορεί να αποφευχθεί με την χρήση αεροναυτικών μέσων όπως υποβρυχίων, πλοίων επιφανείας, αεροσκαφών και ελικοπτέρων ναυτικής συνεργασίας, εφοδιασμένων με βλήματα κατά πλοίων, όπως ο ΑΜ-39 Exocet Block.2, ο οποίος βρίσκονται σε υπηρεσία από την Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ).
Οι αεραποβάσεις πραγματοποιούνται συνήθως στα μετόπισθεν των φίλιων δυνάμεων με κύρια αποστολή τη δημιουργία προγεφυρωμάτων. Στόχος αυτών των προγεφυρωμάτων είναι ο κατακερματισμός της αμυντικής προσπάθειας των φίλιων δυνάμεων και η φθορά της εφεδρείας, έτσι ώστε η παράκτια αμυντική γραμμή να αντιμετωπίσει την κύρια αποβατική δύναμη χωρίς τη δυνατότητα ενίσχυσης. Εκτός από τη δημιουργία προγεφυρωμάτων οι εχθρικές αεραποβατικές δυνάμεις μπορούν να αναλάβουν σειρά καταδρομικών επιχειρήσεων όπως είναι η προσβολή σταθμών διοικήσεως, εγκαταστάσεων επικοινωνιών, σταθμών ανεφοδιασμού, αποθηκών κ.ά.
Η δημιουργία προγεφυρωμάτων μπορεί να αποσοβηθεί με ενέργειες όπως είναι οι αντιαεροπορικές βολές κατά των μεταφορικών ελικοπτέρων, η τοποθέτηση ναρκών κατά ελικοπτέρων σε πιθανά σημεία προσγείωσης κ.ά. Σε περίπτωση δημιουργίας του προγεφυρώματος, τότε η μόνη λύση είναι η προσβολή και καταστροφή του.
Οι αποβατικές δυνάμεις αποβιβάζονται στη φίλια ακτή και με την κλασσική τακτική του πυρ και κίνηση προσβάλουν την παράκτια αμυντική γραμμή και, εφόσον τη διασπάσουν, κινούνται και προσπαθούν να συνενώσουν τα σημεία απόβασης με τα προγεφυρώματα στο εσωτερικό του νησιού. Οι αποβατικές δυνάμεις, επειδή η κίνηση τους όταν βρίσκονται εν πλω είναι αργή, μπορούν να προσβληθούν κλιμακωτά από την ακτή συγκεντρώσεως, εν πλω και επί της ακτής.
Η τακτική αυτή σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι εχθρικές αποβατικές δυνάμεις ενεργούν με περιορισμένο βαθμό κάλυψης, με περιορισμένες έως ελάχιστες δυνατότητες ελιγμού και για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθιστούν τις αποβατικές δυνάμεις ευάλωτες, άρα ο αμυνόμενος έχει σημαντικό πλεονέκτημα. Βέβαια είναι σαφές ότι το αποτέλεσμα της μάχης επί της ακτής εξαρτάτε απόλυτα από το αποτέλεσμα των ενεργειών που έχουν προηγηθεί ή που λαμβάνουν χώρα ταυτόχρονα με την απόβαση (αεροναυτικός αποκλεισμός και δημιουργία προγεφυρωμάτων).
Όλα τα παραπάνω στάδια, δηλαδή ο αεροναυτικός αποκλεισμός, η δημιουργία προγεφυρωμάτων, η εκτέλεση καταδρομικών επιχειρήσεων και η αποβίβαση της κύριας αποβατικής δύναμης αποτελούν μια «επιχειρησιακή αλυσίδα» με κρίκους αλληλένδετους και αλληλεξαρτώμενους. Η επιτυχία ή αποτυχία της τελικής αποβατικής προσπάθειας προϋποθέτει την επιτυχία ή αποτυχία ενός τουλάχιστον από τα παραπάνω στάδια. Και αυτό είναι το τακτικό πλεονέκτημα του αμυνόμενου.
Χωρίς την αεροπορική υπεροχή ο ναυτικός αποκλεισμός είναι αδύνατος διότι τα εχθρικά πολεμικά πλοία θα μπορούν να πληγούν από τις φίλιες αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις. Ομοίως, χωρίς ναυτικό αποκλεισμό η εκτέλεση της απόβασης δεν είναι εφικτή. Και εφόσον ο εχθρός δεν θα είναι σε θέση να εκτελέσει απόβαση τότε το πιθανότερο είναι ότι δεν θα προσπαθήσει να δημιουργήσει προγεφύρωμα διότι η εξάλειψη του θα είναι θέμα χρόνου. Χωρίς την αεροναυτική πίεση ο αμυνόμενος θα έχει όλο τον απαραίτητο χρόνο να προσβάλουν τα όποια εχθρικά προγεφυρώματα. Μόνο οι καταδρομικές επιχειρήσεις μπορούν να εκτελεστούν αλλά και αυτές θα υπόκεινται στη συνεχή αναζήτηση και προσβολή από τις φίλιες δυνάμεις.
Τέλος, η προσπάθεια απόβασης στρατιωτικής δύναμης, χωρίς την εξασφάλιση αεροναυτικού αποκλεισμού και τη δημιουργία προγεφυρωμάτων στην ενδοχώρα του νησιού, είναι καταδικασμένη καθώς τα φίλια πυρά από αέρα, θάλασσα και ξηρά θα προσβάλουν τα εχθρικά αποβατικά σκάφη από την ακτή επιβίβασης έως και την ακτή απόβασης.
Σε αντίθετη περίπτωση, με εξασφαλισμένο τον αεροναυτικό αποκλεισμό, ακόμα και χωρίς την δημιουργία προγεφυρωμάτων η παράκτια άμυνα είναι ζήτημα χρόνου να υποκύψει αφού οι συνεχόμενες αεροναυτικές προσβολές και τα διαδοχικά αποβατικά κύματα θα άρουν, αργά ή γρήγορα, την αμυντική προσπάθεια επί της ακτής. Εάν η ακτή εκκαθαριστεί τότε και το εσωτερικό του νησιού θα καταληφθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα των νησιών του Αιγαίου, ακόμα και των μεγάλων, είναι ότι στερούνται επαρκούς επιχειρησιακού βάθους, άρα δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια ελιγμών. Συνεπώς, οι εχθρικές δυνάμεις, με συνδυασμένες ενέργειες, θα εκκαθαρίσουν, αργά ή γρήγορα, κάθε εστία αντίστασης.
Η τουρκική απειλή κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας είναι υπαρκτή. Η Τουρκία έχει το αριθμητικό πλεονέκτημα και, λόγω της ελληνικής αδράνειας την τελευταία δεκαετία, σε ορισμένους τομείς έχει και το ποιοτικό. Με άλλα λόγια η Τουρκία έχει την ικανότητα και τη δυνατότητα να εκδηλώσει επιθετικές ενέργειες είτε μεμονωμένα (στον Έβρο ή στο Αιγαίο) ή συνδυαστικά σε πολλαπλά σημεία (ταυτοχρόνως στον Έβρο και στο Αιγαίο). Μια τουρκική επίθεση μπορεί να εκδηλωθεί κάτω από οποιοδήποτε πρόσχημα, εφόσον βεβαίως έχουν καλλιεργηθεί και δημιουργηθεί οι κατάλληλες πολιτικές, νομικές και στρατιωτικές συνθήκες.
Το άλφα και το ωμέγα είναι η στρατηγική προειδοποίηση που προϋποθέτει άριστα οργανωμένο και συγκροτήμενο δίκτυο πληροφοριών. Το πρόσφατο παρελθόν και οι προηγούμενες ελληνοτουρκικές κρίσεις έχουν αποδείξει πως οι Έλληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είχαν καλή ενημέρωση αναφορικά με τις τουρκικές κινήσεις. Το θέατρο επιχειρήσεων του Αιγαίου είναι ένα σύνθετο πεδίο επιχειρήσεων στο οποίο πρωταρχικό ρόλο διαδραματίζουν το Π.Ν και η Π.Α ενώ ως πολλαπλασιαστές ισχύος λειτουργούν τα σύγχρονα μέσα διοίκησης και ελέγχου, οι επικοινωνίες (όπως είναι η διασύνδεση και η διαλειτουργικότητα) και φυσικά όπως προαναφέρθηκε η έγκαιρη διάγνωση των τουρκικών προθέσεων
ΠΗΓΗ
https://www.thinknews.gr/defence/tourkiki-apili-sto-egeo-i-epichirisiaki-diastasi-photos/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου