Το νέο μπέργκιν των Αλεξιπτωτιστών

Δείγμα του νέου τύπου μεσαίου μπέργκιν των Αμερικανών αλεξιπτωτιστών, προσαρμοσμένο σε εξάρτυση αλεξιπτώτου Τ-11. (Πηγή)

Το κείμενο είναι αναδημοσίευση από την «Εφημερίδα των Ειδικών Δυνάμεων»

Από το 2015, έχουν ξεκινήσει οι δοκιμές στον αμερικανικό στρατό για ένα νέο μπέργκιν που θα εξυπηρετεί καλύτερα τους αλεξιπτωτιστές. Το MOLLE 4000 (Modular Lightweight Load-carrying Equipment) δηλαδή στα ελληνικά, «Συνδυαζόμενο ελαφρύ σύστημα μεταφοράς φόρτου», προήλθε σαν επιχειρησιακή απαίτηση, μετά από πολλές παρατηρήσεις και αναφορές μονάδων αλεξιπτωτιστών και ειδικών δυνάμεων, που δυσκολεύονταν με το μεγάλο μπέργκιν στην εκτέλεση αλμάτων, αλλά ούτε και το μικρό τους εξυπηρετούσε για τη μεταφορά όλων των υλικών τους.

Γιατί όπως καταλάβατε, ο αμερικανικός στρατός μέχρι τώρα διαθέτει δύο τύπους μπέργκιν, το μικρό, με χωρητικότητα 50 περίπου λίτρων και το μεγάλο χωρητικότητας 90 λίτρων. Το νέο μπέργκιν διαθέτει χωρητικότητα 60 λίτρων και τους βολεύει ..όλους! Το έχουμε ξαναπεί ότι όποιος έχει το χρήμα ..»χαλάει και πλερώνει…»! Αφήνουν τα μεγάλα για αποστολές περιπόλων μεγάλου βάθους, ή για επιχειρήσεις σε αρκτικό ή χιονοσκεπές περιβάλλον, όπου χρειάζεσαι επιπλέον ειδικό εξοπλισμό.

Το αξιοπρόσεκτο όμως με αυτό το νέο μπέργκιν, είναι ότι έχει ενσωματωμένο το σύστημα ταχείας απελευθέρωσης φόρτου ενός σημείου. Με ένα φερμουάρ, ανοίγει η θήκη μεταφοράς των ιμάντων «Η», όπως λέγονται οι ιμάντες πρόσδεσης του φόρτου μπέργκιν των αλεξιπτωτιστών και χρησιμοποιούνται πολύ γρήγορα.

Συσκευασμένο μπέργκιν MOLLE 4000, με ιμάντα «Η». Φαίνεται η βάση του με φερμουάρ που μπορεί ν’ ανοίξει για προσθαφαίρεση αντικειμένων μέσα στον κύριο χώρο. Οι δοκιμές θα δείξουν την αντοχή του. (Πηγή)

Ένα ακόμη καλύτερο σημείο είναι ότι το νέο μπέργκιν συσκευασμένο για ρίψη, μπορεί να ανοίξει στον κύριο χώρο του και από κάτω! Όπως ξέρουν όσοι είναι αλεξιπτωτιστές (και έχουν κάνει άλματα με φόρτο), το μπέργκιν συσκευάζεται με τους ιμάντες «Η», με τρόπο που αγκιστρώνεται επάνω στην εξάρτυση του αλεξιπτώτου και κρέμεται ανάποδα και με την πλάτη του (φορέα) προς τα πόδια του αλεξιπτωτιστή. Έτσι, ό,τι έχεις βάλει μέσα, …αυτό είναι! Αν θέλεις να προσθαφαιρέσεις πράγματα την τελευταία στιγμή, πρέπει να κάνεις δύο λεπτά για να αποσυσκευάσεις τους ιμάντες «Η», να ανοίξεις το μπέργκιν σου και μετά χρειάζεσαι άλλα 5 με 10 λεπτά για να επανασυσυσκευάσεις το φόρτο!

Με το νέο μπέργκιν, έτσι όπως κατασκευάζεται με δυνατότητα ανοίγματος του κύριου χώρου του και από κάτω, μπορείς – όπως λένε οι κατασκευαστές – ενώ είσαι φορτωμένος στο αεροπλάνο, ν’ ανοίξεις το καπάκι, να βγάλεις ή να βάλεις πράγματα, χωρίς να χρειάζεται να πειράξεις τη συσκευασία! Εξαιρετική ιδέα και ελπίζω να δουλέψει, γιατί ακόμη πειραματίζονται.

Ο φορέας του μπέργκιν δεν είναι πλέον μεταλλικός όπως ήταν παλιά, αλλά κατασκευασμένος από πλαστικό μεγάλης αντοχής, τουλάχιστον ίσης (λένε οι κατασκευαστές) αυτής, του μεταλλικού, Χρησιμοποιείται ο ίδιος φορέας, που έχουν ταμπέργκιν των Αμερικανών πεζοναυτών.

Σήμερα καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια για ελαφρύτερους φόρτους και επομένως και ελαφρύτερα αλλά εξαιρετικής αντοχής μπέργκιν. Έτσι οι κατασκευαστές, πέραν των πλαστικών σκελετών, χρησιμοποιούν ύφασμα Cordura* των 500 Den**, σε σημεία του μπέργκιν όπου δεν υπάρχει μεγάλη καταπόνηση, αντί των 1000 Den, που χρησιμοποιούσαν συνολικά σε όλο τον γυλιό, μέχρι τώρα. Βασικά είναι θέμα τεχνικών προδιαγραφών οι οποίες πρέπει να καλύπτουν τις επιχειρησιακές απαιτήσεις του υλικού.

Την δεκαετία του ’80 και του ’90, που είχαμε τα παλιά μπέργκιν με το «σαμάρι», όπως ονομάζαμε τον σιδερένιο σκελετό, τον προσέχαμε πάρα πολύ να μην τον κτυπήσουμε κατά την ρίψη με αλεξίπτωτο. Γι’ αυτό άλλωστε και η τεχνική της συσκευασίας ήταν τέτοια, που το μπέργκιν όπως δενόταν με τον ιμάντα καθόδου, ακουμπούσε στο έδαφος πάντα με το μέρος που είχε τις εξωτερικές θήκες.

Όπως διασταυρώνονταν οι ιμάντες «Η» στην πλάτη του μπέργκιν, περνούσαμε τον ιμάντα καθόδου και κάναμε μια σφιχτή θηλιά, για να μην μετακινείται το δέσιμο και όταν απελευθέρωνε ο αλεξιπτωτιστής το μπέργκιν στον αέρα, αυτό κρεμόταν από αυτό το σημείο και ο σκελετός του δεν στράβωνε σε πιθανό κτύπημα. Βέβαια κατά την προσγείωση συνέβαινε, ειδικά όταν έπεφτες σε νερό, να δυσκολεύεσαι να λύσεις τη θηλιά. Εκεί, για την αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων και κοψίματος του ιμάντα, «έπαιζε» και η χρήση κρίκου αναρριχητή, όπως βλέπετε στην εικόνα παρακάτω. Έβγαζες τον κρίκο και απελευθέρωνες γρήγορα τον φόρτο.

Χρήση κρίκου αναρριχητή για την πρόσδεση του ιμάντα καθόδου επάνω στον ιμάντα «Η» (Πηγή)

Στέκομαι λίγο στο σύστημα απελευθέρωσης φόρτου ενός σημείου, που στην εποχή μου δεν είχαμε. Εμείς χρησιμοποιούσαμε τους δύο «ιμάντες προσδέσεως δακτυλίου D» όπως ονομάζονται, τους οποίους συνδέαμε με τις πόρπες τριβής και δημιουργούσαμε βρόγχο ταχείας απελευθέρωσης. Έτσι στον αέρα ο αλεξιπτωτιστής τραβάει τους ιμάντες και το μπέργκιν ελευθερώνεται και κρέμεται κάτω από τον αλεξιπτωτιστή με τον ιμάντα καθόδου.

Το σύστημα ταχείας απελευθέρωσης ενός σημείου είναι σαφώς πιο βολικό και ίσως πιο ασφαλές, από πλευράς ευχέρειας για την έγκαιρη απελευθέρωση του μπέργκιν. Όσοι το έχουν χρησιμοποιήσει, μπορούν να μας πουν τη γνώμη τους.

Ιμάντας «Η» με σύστημα ταχείας απελευθέρωσης ενός σημείου (Πηγή)

Όλα εξελίσσονται! Θυμάμαι παλιά, πώς πειραματιζόμασταν για την καλύτερη κατασκευή ιμάντων «Η», ειδικά για την θαλάσσια ρίψη ομάδας, με ελαστική βάρκα τύπου IBS. Ένας έπαιρνε την βάρκα, ένας άλλος τα 7 κουπιά και δύο άλλοι έπρεπε να φορτωθούν και να πέσουν με δύο μπέργκιν, το δικό τους συν ένα ακόμη που αντιστοιχούσε στους δύο πρώτους με τη βάρκα και τα κουπιά. Βάλε και τα όπλα!

Γίνονταν δοκιμές και ο κυρ Γιάννης Ζουμής, δούλευε συνεχώς για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις μας, ώστε να μην μας φεύγουν οι φόρτοι στον αέρα για να διαλυθούν στην επιφάνεια του νερού. Υπήρχε το μεράκι και ο ενθουσιασμός! Η συσκευασία της ΣΧΑΛ, έκανε χρυσές δουλειές τότε! Φτάνει να πω ότι σε διεθνείς επιδείξεις τέτοιων αμφίβιων επιχειρησιακών αλμάτων στη Διεθνή Σχολή Περιπόλων (ILRRPS) στη Γερμανία, η χώρα μας είχε εξαιρετική εμφάνιση.

Σε μια τέτοια επίδειξη το 1983 όμως, είχα εντυπωσιαστεί και εγώ από την εμφάνιση μιας ομάδας Βρετανών SBS. Εμείς πέσαμε με τη βάρκα μας και τα κουπιά μας! Και αυτοί έπεσαν με τη βάρκα τους, αλλά συσκευασμένη με τη μηχανή τους, σαν ξεχωριστός φόρτος, όπως συνηθίζεται απ’ όλους σχεδόν σήμερα. Δεν μου έκανε αυτό εντύπωση! Οι ειδικές πλαστικές στολές τους, όχι βατραχανθρώπου υγρού τύπου όπως φορούσαμε εμείς, αλλά στεγανού τύπου και κυρίως οι λαστιχένιες ..εξαρτύσεις μάχης που φορούσαν, με πολλές φυσιγγιοθήκες μπροστά με εντυπωσίασαν. Έτσι έπεφταν στο νερό με το όπλο έτοιμο για χρήση, ενώ εμείς έπρεπε, αφού ανεβαίναμε στη βάρκα, να αναδιοργανωθούμε και να εξοπλιστούμε ανοίγοντας τα συσκευασμένα και αδιαβροχοποιημένα μπέργκιν μας.

Ανιχνευτής

Σημειώσεις
*Η Cordura είναι ένα ανθεκτικό, αξιόπιστο ύφασμα, που αντέχει στις καταπονήσεις και στις πολλές χρήσεις. Κατασκευασμένα από υλικά υψηλής αντοχής , τα υφάσματα Cordura είναι εξαιρετικά ανθεκτικά. Διατίθενται σε πολλούς τύπους, από πολύ λεπτά μέχρι χοντρά. Είναι υφάσματα για γερά και ανθεκτικά προϊόντα: από εξοπλισμό βουνού και φόρμες εργασίας, μέχρι αποσκευές και στρατιωτικό εξοπλισμό.
Χαρακτηριστικά/ Ιδιότητες

• Μεγάλη διάρκεια ζωής και ιδανική σχέση αντοχής – βάρους
• Αντοχή στα σκισίματα, γδαρσίματα και την τριβή
• Εξαιρετικές δυνατότητες προσαρμογής

**Den είναι μια μονάδα μέτρησης της γραμμικής πυκνότητας μάζας των ινών των υφασμάτων. Στην πραγματικότητα είναι ένας αριθμός που ορίζει την μάζα μιας κλωστής σε γραμμάρια ανά 9000 μέτρα. Το πλήρες όνομα της μονάδας είναι Denier και οφείλεται στο ομώνυμο γαλλικό νόμισμα. Δεδομένου ότι 1 den ισούται με 1 γραμμάριο ανά 9000 μέτρα, αν κάνουμε την αναγωγή στο μέτρο θα υπολογίσουμε ότι 1 den = 0.111 mg/m. Όσο μεγαλύτερη είναι η τιμή Den, τόσο πιο ανθεκτικό είναι το ύφασμα.

ΠΗΓΗ

https://limitofadvance.wordpress.com/2016/02/22/%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CE%BD-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CF%80%CF%84%CF%89%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8E%CE%BD/