ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΣΣΗΣ ΣΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Οι Αρβανίτες και η Παναγιά τους

Της Θεοπούλας Παναγιώτου

Οι εμφανίσεις της Παναγίας της Αρβανίτισσας σε όλη την Ελλάδα και τα θαύματα σε πιστούς συνιστούν μία όμορφη άσκηση πίεσης προς τον καλοσυνάτο Ιεράρχη της ακριτικής Χίου να προχωρήσει τάχιστα στην ανακήρυξη σε πανελλαδικό προσκύνημα ναού στο χωριό Καρυές, όπου και πρωτοεμφανίστηκε. Κάτι τέτοιο θα συνέβαλε πλείστα στην αποκατάσταση της ελληνικής ιστορίας στην αντιμετώπιση των εθνικά επιζημίων διαστρεβλώσεων και στην μελλοντική απομάκρυνση του κινδύνου εκμεταλλεύσεως των λεγομένων Αρβανιτών που αποτελούν ένα από τα πιο ένδοξα κομμάτια του ελληνισμού ανάλογο μ’ αυτό των Ποντίων, των Κρητών, των Μακεδόνων κ. α. που έχουν αναδείξει μεγάλες μορφές του ελληνισμού, όπως τον ναύαρχο Κουντουριώτη, τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, τους Σουλιώτες και πολλούς άλλους.

Δυστυχώς όμως ανιστόρητο χέρι κινούμενο από τον αρχέκακο όφι επιχείρησε να αλλοιώσει την ιστορική αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα και να δημιουργήσει σύγχυση, η οποία και υφίσταται μέχρι σήμερα. Η σύγχυση αυτή λειτουργεί ανασταλτικά σε κάθε προσπάθεια αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας και δημιουργεί ανύπαρκτους φόβους που εκδηλώνονται κυρίως από ημιμαθείς και αγραμμάτους.

Μία τέτοια επίπονη προσπάθεια έχει αναλάβει ο Αγιορείτης μοναχός Νεκτάριος, ο οποίος έχει εδώ και σειρά ετών συγκεντρώσει όλα εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία που αναδεικνύουν πρωταγωνίστρια της προσπάθειάς του για αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας την Παναγία την Αρβανίτισσα. Προσφάτως ο δραστήριος αυτός Αγιορείτης ασκητής επισκέφθηκε το ακριτικό νησί της Χίου και είχε μία ευλογημένη συνάντηση με τον εκεί Ιεράρχη Διονύσιο, ο οποίος τυγχάνει γόνος αρβανιτικής Σουλιώτικης καταγωγής από την Εύβοια.

Δεν είναι διόλου μάλιστα τυχαίο ότι η μετάβασή του στη Χίο συνέπεσε με τους εορτασμούς που γίνονται κάθε χρόνο την ημέρα της Αναλήψεως, όπου έχει επικρατήσει να εορτάζεται και να πανηγυρίζει στις Καρυές το ομώνυμο εκκλησάκι της Παναγίας της Αρβανίτισσας. Κατά την παραμονή του στη Χίο ο π. Νεκτάριος εκτός από τη συνεργασία και τις συζητήσεις που είχε με τον εκεί ποιμενάρχη ήρθε σε επαφή και με πολλούς κατοίκους του νησιού αδιάψευστους μάρτυρες των αλλεπάλληλων εμφανίσεων της Παναγιάς της Αρβανίτισσας. Δεν αποκλείεται οι εμφανίσεις της να αποσκοπούν στην ίδρυση προσκυνήματος η ακόμη και μοναστηριού που σιγά-σιγά θα πρέπει λάβει ανάλογη φήμη με αυτό της Παναγίας Σουμελά και θα συγκεντρώνει το ελληνικότατο κομμάτι των Αρβανιτών για το οποίο αγωνίστηκε και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Ο Άγιος της Ρωμιοσύνης δίδαξε στην Αρβανιτίαν, δηλαδή την Ήπειρο, μέρος της οποίας σήμερα είναι σκλαβωμένο. Τους παρακινούσε να μιλούν την ελληνική γλώσσα στα σπίτια τους, τους μιλούσε για τις θυσίες και τους αγώνες των προπατόρων τους. Τους ενεργοποιούσε τις ελληνικότατες ρίζες τους…

Αξίζει να αναφερθεί το εξής συγκλονιστικό περιστατικό που έδωσε νέα ώθηση στον ταπεινό αυτό Αγιορείτη μοναχό να συνεχίσει παρά τις όποιες δυσκολίες τον αγώνα του. Όπως διηγείται ο ίδιος θέλησε πριν από λίγους μήνες να λάβει ευλογία από κάποιο σύγχρονο χαριτωμένο γέροντα των Αγράφων. Του τηλεφώνησε λοιπόν και εκείνος μόλις άκουσε ποιός ήταν είπε: «π. Νεκτάριε ο αγώνας που διεξάγεις είναι ευλογημένος και η Παναγία η Αρβανίτισσα σε καθιστά πρωτοπόρο, ώστε να εξαλειφθούν τα ασύστολα ψεύδη που αλλοιώνουν την ελληνική ιστορία μας, η οποία και πρέπει να ξαναγραφεί…» Όπως λέει ο π. Νεκτάριος στο άκουσμα των ανωτέρω από το γέροντα πριν προλάβει ο ίδιος να τον ενημερώσει καν έμεινε άναυδος.
Ανάλογα θαυμαστά γεγονότα κοσμούν ήδη τον μεγάλο φάκελο που έχει δημιουργηθεί για το ζήτημα τούτο. Ο π. Νεκτάριος διαπίστωσε κατά την παραμονή του στο νησί ότι οι Χιώτες από τις Καρυές έχουν να εξιστορήσουν βιώματα με την Παναγιά. Δεν είναι λίγες μάλιστα οι περιπτώσεις που δημοσίως στο καφενείο των Καρυών ακούγονται θαυμαστές ιστορίες που έχουν αναδείξει την Πλατυτέρα των ουρανών, την Θεομήτορα προστάτιδα όλης της περιοχής.

Ο π. Νεκτάριος συγκλονίστηκε όταν δυό ναυτικοί που εργάζονται στο δρομολόγιο Χίος –Ψαρά οι Γ. Κ. και Θ. Κ. τον πλησίασαν κατά την επιστροφή του από τα Ψαρά και αφού του είπαν ότι κατάγονται από τις Καρυές του εξιστόρησαν δυό θαυμάσια περιστατικά με την Παναγία την Αρβανίτισσα.

Το πρώτο αφορά τη διήγηση του μακαριστού Πέτρου Μασσά, ταγματάρχη από τις Καρυές , που πολέμησε το 1940 στο Αλβανικό Μέτωπο. Τη διήγηση την είχαν ακούσει από τον ίδιο όταν ζούσε (απεβίωσε στο τέλος της δεκαετίας του 1990) και την έλεγε στο καφενείο του χωριού. Σε μία μάχη είδε την Παναγία την Αρβανίτισσα, την οποία αγαπούσε από παιδί να φορά μοναχικό ένδυμα και να βρίσκεται μπροστά από τους Έλληνες στρατιώτες καθ’ όλη τη διάρκεια της μάχης με τους Ιταλούς. Μόλις τελείωσε η μάχη η Παναγία τον πλησίασε και εκείνος τότε πρόσεξε το κατατρυπημένο από τις σφαίρες ένδυμα και εξαφανίστηκε. Δεν πέρασαν παρά λίγα μόλις λεπτά για να διαπιστώσει ότι κανείς εκ των στρατιωτών του δεν τραυματίστηκε σε αντίθεση με τους Ιταλούς που είχαν τεράστιες απώλειες. Σταυροκοπήθηκε και εξιστόρησε το θαύμα της Παναγιάς σ’ όλους τους στρατιώτες, οι οποίοι έψαλλαν την παράκληση και ευχαρίστησαν την Αγία Θεοτόκο. Το θαυμαστό αυτό γεγονός του σημάδεψε όλη τη ζωή και με κάθε ευκαιρία μιλούσε για την Παναγία την Αρβανίτισσα.

Οι πρωταγωνιστές από το δεύτερο θαυμαστό περιστατικό βρίσκονται στη ζωή και ο «Σ.Ο.» διαθέτει όλα τα στοιχεία τους. Πρόκειται για τέσσερις ποιμένες των Καρυών που φρόντιζαν να κρατούν πάντα αναμμένο το καντήλι της Παναγιάς της Αρβανίτισσας. Πριν λοιπόν από 20 χρόνια άκουσαν και οι τέσσερις τις καμπάνες της Εκκλησίας να χτυπούν. Ήταν περασμένα μεσάνυχτα και έτρεξαν όλοι να δουν τι συμβαίνει. Όταν έφθασαν στην Εκκλησία διαπίστωσαν πως η καμπάνα χτυπούσε μόνη της. Καθώς προσπαθούσαν να εξηγήσουν τι ακριβώς συνέβη ένας εξ αυτών ο Ι. Α. είδε πως το καντήλι της Παναγιάς ήταν σβηστό και είπε στους άλλους: «Η Παναγιά χτύπησε τις καμπάνες γιατί το καντήλι της είναι σβηστό». Άναψαν το καντήλι αμέσως και καθώς προσκυνούσαν την εικόνα της για να φύγουν η καμπάνα, η οποία ήταν ορατή από το μέρος που βρισκόντουσαν χτύπησε και πάλι χαρούμενα. Θεώρησαν την τελευταία κωδωνοκρουσία ως ευχαριστήριο της Παναγιάς της Αρβανίτισσας και γύρισαν πίσω στα μαντριά τους.

Ο π. Νεκτάριος έγινε αδιάψευστος μάρτυρας και άλλων τέτοιων περιστατικών τα οποία θα προστεθούν στο φάκελο που διατηρεί. «Αποτελεί ιερό καθήκον και υποχρέωση να αποκαταστήσουμε την ελληνική ιστορία στο κεφάλαιο που αφορά τους Αρβανίτες» επαναλαμβάνει συνεχώς. Και πιστεύουμε πως δεν θα αργήσει αυτή η χαρμόσυνη ημέρα γιατί ο Μητροπολίτης Χίου Διονύσιος έχει πλέον πεισθεί για την ανάγκη τούτo.

Το παρόν άρθρο του περιοδικού είναι αντιγραφή από το Στύλο Της Ορθοδοξίας.

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2015/11/%ce%b5%ce%bc%cf%86%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%83-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%83-%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%b1%cf%81%ce%b2%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%83.html#ixzz3rrouIglX