Οι δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (ΗΠΑ) στην Συρία κάνουν πολλά πράγματα στον πόλεμο εναντίον του Ντά’ες [αραβικό ακρωνύμιο του Ισλαμικού Κράτους]. Συλλέγουν πληροφορίες, δημιουργούν σχέσεις με τις τοπικές κοινωνίες, βοηθούν στον εντοπισμό στόχων για τις αεροπορικές επιδρομές και εκπαιδεύουν και συμβουλεύουν τις τοπικές χερσαίες δυνάμεις. Ωστόσο, δεν μπορούν να κάνουν ένα πράγμα, να εισέλθουν στο πεδίο του εχθρικού πυρός.
Τέσσερις υψηλόβαθμοι αξιωματικοί του Στρατού των ΗΠΑ μου είπαν ότι οι περίπου 300 ειδικοί χειριστές των ΗΠΑ στην Συρία είναι υπό αυστηρούς κανόνες εμπλοκής. Επειδή αυτοί οι κανόνες είναι άκρως διαβαθμισμένοι, οι πηγές ζήτησαν να παραμείνουν ανώνυμες.
Όμως οι ισχύοντες κανόνες, γνωστοί ως “τελευταία κάλυψη και απόκρυψη”, είναι άκρως περιοριστικοί εν συγκρίσει με τις αποστολές ειδικών επιχειρήσεων στον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας πριν το 2014. Αυτοί οι κανόνες εμπλοκής επιτράπηκαν μόνο για τους ειδικούς χειριστές για τις επιχειρήσεις μαζί με τις επίγειες τοπικές δυνάμεις που εκπαιδεύουν. Οι κανόνες εμπλοκής για την Συρία, σύμφωνα με έναν Αξιωματικό, αντιστοιχούν στο “μην πυροβοληθείς”.
Λοιποί αμυντικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ μου είπαν, όμως, ότι έχει επιτραπεί στους χειριστές ειδικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ στην Συρία να αμυνθούν αν βρεθούν υπό εχθρικά πυρά. Όμως επιβεβαίωσαν ότι οι στρατιώτες δεν συμμετέχουν σε επιθετικές επιχειρήσεις. “Οι αποστολές μας στο Ιράκ και τη Συρία είναι να καταστήσουν ικανές τις τοπικές δυνάμεις στο να υπερνικήσουν το Ντά’ες -με αεροπορική υποστήριξη, πληροφορίες, εκπαίδευση και εξοπλισμό”, μου είπε την Τετάρτη ο εκπρόσωπος τύπου του Γραφείου υπουργού Άμυνας, Ταγματάρχης Αντριαν Ρανκιν-Γκαλογουει. “Οι δυνάμεις μας διατηρούν πάντα το δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, αλλά δεν εμπλέκονται άμεσα σε επιθετικές πολεμικές επιχειρήσεις”.
Στο παρασκήνιο, μελή του Κογκρέσου όπως επίσης και Αξιωματικοί στο πεδίο της Συρίας και του Ιράκ μου είπαν ότι οι περιοριστικοί κανόνες εμπλοκής έχουν βρει αντίσταση από τους Αξιωματικούς των ΗΠΑ οι οποίοι ζητάνε ευελιξία να κάνουν περισσότερα. Ένας από αυτούς είναι και ο νομοθέτης Μακ Θορνμπερι, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών. Ο διευθυντής επικοινωνιών για την επιτροπή του, ο Κλουντ Τσαφιν, αρνήθηκε να συζητήσει το θέμα με λεπτομέρειες. Όμως είπε, “Ο Πρόεδρος ανησυχεί για τους περιορισμούς που τέθηκαν στους άνδρες μας οι οποίοι περιορίζουν την αποτελεσματικότητα τους ενώ βοηθούν άλλους”.
Κατά κάποιο τρόπο οι κανόνες εμπλοκής για την Συρία θυμίζουν τους περιορισμούς που τέθηκαν στους χειριστές ειδικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ την δεκαετία του 1980 στο Ελ Σαλβαντόρ. Οι δυνάμεις των ΗΠΑ σε αυτή την μικροσκοπική χώρα βοηθούσαν να εκπαιδευτούν οι χειμαζόμενες κυβερνητικές δυνάμεις καταστολής εξεγέρσεων. Όμως δεν τους επιτράπηκε να εισέλθουν στον πόλεμο μαζί με τις δυνάμεις που εκπαίδευσαν.
Ο Ροτζερ Καρστενς, ένας απόστρατος Αντισυνταγματάρχης των “Green Berets” ο οποίος εκπαίδευσε τοπικές δυνάμεις στο Ιράκ και Αφγανιστάν, μου είπε ότι υπάρχουν καλοί επιχειρησιακοί λόγοι για να επιτραπεί σ’ έναν σύμβουλο να πολεμήσει μαζί με τις δυνάμεις που εκπαιδεύει. “Αποκτούν κύρος και αξιοπιστία και δείχνεις στις συνεργαζόμενες δυνάμεις ότι μοιράζεσαι τον ίδιο κίνδυνο”, είπε.
Ο Καρστενς είπε επίσης ότι η μάχη μαζί με τις ντόπιες δυνάμεις είναι ενός τύπου διαδικασία εξέτασης. “Ο εκπαιδευτής σπεύδει να δει αν οι δυνάμεις που εκπαιδεύει έχουν αφομοιώσει την εκπαίδευση”, ο οποίος είπε ότι είναι σημαντικό να αξιολογεί την αποτελεσματικότητα τους.
Από την άλλη πλευρά, ένα πλεονέκτημα των περιοριστικών κανόνων εμπλοκής είναι ο,τι ως στιγμής το Πεντάγωνο δεν αναγκάστηκε να αναγνωρίσει τον θάνατο οποιουδήποτε χειριστή ειδικών επιχειρήσεων που βρίσκεται στην Συρία. Μόνο τρεις τέτοιοι στρατιώτες σκοτώθηκαν εν δράση αφότου ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ξεκίνησε τον νέο πόλεμο κατά του Ντά’ες πριν από δύο χρόνια. Όλοι είχαν ως βάση τους το Ιράκ.
“Αν το δεις από την οπτική γωνία του στρατιώτη, είναι πάντα καλύτερα να είσαι στο πεδίο διακινδυνεύοντας μαζί με τους εκπαιδευόμενους σου,” μου είπε ο Καρστενς. “Ομως όπως ο Καρλ φον Κλαούζεβιτς μας υπενθυμίζει, ο πόλεμος είναι μια πολιτική πράξη, και μερικές φορές αυτό που να είναι λογικό στον Αμερικανό στρατιώτη ή ακόμη και στον τακτικό ή επιχειρησιακό διοικητή ίσως να μη είναι λογικό σε στρατηγικό ή πολιτικό επίπεδο και πολλούς και διάφορους λόγους”.
Για τον Ομπάμα, οι πολιτικές του στον νέο πόλεμο σε Συρία και Ιράκ είναι δύσκολο να παραβλεφθούν. Μέχρι το 2014, περηφανευόταν ότι τελείωνε τους πολέμους του προκατόχου του. Την προηγούμενη εβδομάδα, ξεκίνησε μια συνέντευξη τύπου στο Πεντάγωνο με ενημερώσεις για μάχες σε Λιβύη, Ιράκ και Συρία. Ο διάδοχος του θα κληρονομήσει αυτούς τους πολέμους. Θα εξαρτηθεί από τον επόμενο Πρόεδρο αν οι Αμερικάνοι που εκπαιδεύουν τους ντόπιους στην μάχη κατά των τζιχαντιστών θα πρέπει να συμμετέχουν μαζί τους στην μάχη.
ΠΗΓΗ
http://www.proelasi.org/2016/08/12/%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου