Κύπρος 1974. Ένα προσωπικό ημερολόγιο από τον Καταδρομέα της 34ΜΚ Κύριο Πέτρο Σολωμού. Μέρος ΄θ.

Μέρος ΄Ή

Τα κείμενα δημοσιεύονται ακριβώς όπως τα έγραψε ο Κύριος Σολωμού.

Με τη κατάταξη στο Κ.Ε.Μ.Κ. Στράκκα -Δευτερά Σεπτέμβριος 1970

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 Αυγούστου 1974
ΛΕΥΚΩΣΙΑ
ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΕΡΙΟΥ –ΔΑΛΙ -ΠΕΡΑ ΧΩΡΙΟΥ ΝΗΣΟΥ
34 ΜΟΙΡΑ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ
Το βραδύ ήταν κάπως ησυχία , από απόψεως εκρήξεων και κανονιοβολισμών . Εμείς στο καθήκον μας Η επαφές με τους ασυρμάτους συνεχίζονται όλο το βράδυ το σήματα και τα μηνύματα δίδουν και παίρνουν. Η κούραση φαίνεται στα πρόσωπα μας ,όμως αντέχουμε και αντέχουμε.
Το πρωί με την ανατολή του ηλίου κάτω από μια μοσφιλιά , όπου είχαμε μετακινηθεί στο Πέρα χωρίο Νήσου –Δάλι φθάνει δίπλα μου ένα νέο Αξιωματικό των Καταδρομών και μας πληροφορεί ο Διοικητής μας ότι είναι ο Αντισυνταγματάρχης Κος Μιλτιάδης Λάσκαρης .Μας αναφέρει δε ότι έχουν διαχωριστεί οι Μοίρες Καταδρομών σε 2 Συντάγματα. Η 31Η Μοίρα όπως και η 34Η Μοίρα ανήκουν στο 2ο Σύνταγμα με διοίκηση τον Μιλτιάδη Λάσκαρη και οι άλλες 2 Μοίρες , η 32α και 33η Μοίρα στο 1ο Σύνταγμα με διοίκηση τον Κωνσταντίνο Καλογιάννη ο οποίος είναι και Διοικητής όλων των Μοιρών εάν θυμάμαι καλά. Στις 10 Οκτωβρίου 1974 ο αντισυνταγματάρχη Μιλτιάδη Λάσκαρης αναλαμβάνει τη Διοίκηση Δυνάμεων Καταδρομών Κύπρου .
Ο Μιλτιάδης Λάσκαρης είχε υπηρετήσει και το 1964 στη 31η Μοίρα καταδρομών και έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις της Μανσούρας για καταστολή του Τουρκικού Θύλακα των Κοκκίνων. Ήταν γνώστης όλων των καταστάσεων που επικρατούσε στη Κύπρο.
Ενθυμάμαι όταν άκουσε τις θέσεις των Τούρκων από τις συντεταγμένες που είχα φέρει , κατά το πρωινό , άρχισε να φωνάζει << Εφυγα από τη Κύπρο με τις καλύτερες εντυπώσεις και την άφησα σαν Παράδεισο και τώρα την βρίσκω Κόλαση , πού θα μου πάνε θα το πληρώσουν >>
Η Μοίρα είχε συνταχτεί στη κοίτη του ποταμού Γιαλιά δίπλα από τη Κωμόπολη Δάλι και έγινε αναφορά. Είχε ενημερωθεί η Μοίρα για θέματα διοίκησης και για την όλη πολεμική κατάσταση που επικρατούσε αυτές τις κρίσιμες ώρες . Ακολούθως ζητήθηκε από εθελοντές ελευθέρους ουχί παντρεμένους για ετοιμασία αποστολής διμοιρίας προς αναχαίτισης τυχών Τούρκων που μπορεί να προχωρούσαν προς τη Ποταμιά από τη περιοχή Πυροίου -Τύμπου . Εκεί έγινε το σώσε . Μεγάλος αριθμός εθελοντών ζήτησε όπως λάβουν μέρος ανεξάρτητα από ηλικία ή οικογενειακών υποχρεώσεων. Έγινε τελικά επιλογή από τους έφεδρους Αξιωματικούς των λόχων και στάλθηκε μια διμοιρία στον αντικειμενικό της στόχο.
Μεγάλη ομάδα από έφεδρους Αξιωματικούς και Καταδρομείς είχαν επαναλάβει την εισήγηση όπως αναλάβουν δράση για την απομάκρυνση των Τουρκοκυπρίων από το Εκκλησάκι του Σταυρού στα Λύμπια. Και πάλι η απάντηση ήταν αρνητική. Είχε αρχίσει πάλι η διαδικασία της εκεχειρίας………. Γενικά η Εθνική Φρουρά τηρεί την εκεχειρία παντού εκτός οι Τούρκοι σε ορισμένες περιοχές. 

Εν τω μεταξύ η 31η Μοίρα που είχε αναλάβει αμυντική διάταξη και είχε απλωθεί σχεδόν γραμμικά από Αγλαντζιά μέχρι τη περιοχή της 34ης Μοίρας Καταδρομών δηλαδή μέχρι το Άγιο Σωζόμενο και Ποταμιά διαπιστώθηκε ότι οι Τούρκοι εισβολείς προσπαθούσαν να περιορίσουν την απόσταση μεταξύ των δυνάμεων μας για να μην υπάρχει νεκρή ζώνη και να συνδεθούν με το Τουρκοκυπριακό χωριό Λουρουτζιήνα . Δεδομένου ότι η περιοχή ήταν κομβικό σημείο και έλεγχε τη κεντρική οδική αρτηρία Λευκωσίας –Λάρνακας όπως και σε πέντε χιλιόμετρα περίπου από τη Λουρουτζιήνα είναι η άλλη μεγάλη οδική αρτηρία Λευκωσία- Λεμεσού η Εθνική Φρουρά έπρεπε να δράση ανεξαρτήτως θυσιών και απωλειών. 
Αμέσως ο 13ος λόχος πήρε οδηγίες και ανέλαβε επιτήρηση της περιοχής με επικεφαλής το Υπολοχαγό τότε Ηλία Γλενζιέ .Οι οδηγίες ήταν σαφείς, διμοιρία υπό την ευθύνη του Έφεδρου Ανθυπολοχαγού Ανδρέα Γεωργιάδη μεταβεί εντός του χωρίου Πυρόι και να αναλάβει ευθύνη προστασίας του χωριού και της γύρω περιοχής . Η τοποθέτηση των Καταδρομέων σε σωστή διάταξη ήταν καταλυτική στη όλη έκβαση των μαχών που ακολούθησαν. Επιπρόσθετα άλλες ομάδες να ελέγχουν διάφορα υψώματα της περιοχής αυτής . Στην όλη προσπάθεια του διμοιρίτη Ανθυπολοχαγού Ανδρέα Γεωργιάδη βοήθησε και ο Επίστρατος ανθυπολοχαγός Καταδρομών Καλλίνικος Αλαμπρίτης όπου ως αρχαιότερος αξιωματικός έδωσε ότι μπορούσε για τη προάσπιση της περιοχής και η συνεργασία μεταξύ κληρωτών και Εφέδρων ήταν άψογη . 
Τις πρωινές ώρες, οι Τούρκοι στη προσπάθεια τους να καταλάβουν τη περιοχή αυτή και παρά την εκεχειρία πυκνές και συνεχείς βολές από όλμους έπεφταν στο χωριό και στη γύρω περιοχή. Οι τουρκικές κατοχικές δυνάμεις αντιλήφθησαν τη παρουσία των στρατιωτών μας και έριξαν πολυάριθμο στρατό από πεζικό από το ύψωμα Καυκάλα . Οι καταδρομείς του Ανδρέα Γεωργιάδη ταμπουρωμένοι και σε σωστή διάταξη σε όλο το μήκος του χωριού απέκρουαν διαδοχικά τις επιθέσεις των Τούρκων και προκαλούσαν τεράστιες απώλειες προς τους Τούρκους εισβολείς. Σε μία μικρή ανάπαυλα άρχισε νέα επίθεση των Τούρκων με υποστήριξη όλμων , Π.Α.Ο. και πολυβόλων . Πάρα πολλά σπίτια έγιναν ερείπια και οι Καταδρομείς συνεχίζουν απτόητοι την αποστολή τους , οι δε Τούρκοι είχαν τα ίδια αποτελέσματα , τεράστιες εκτάσεις χωραφιών να γεμίζει η γύρο περιοχή πτώματα τους και να πληρώνουν ακριβά το τομάρι τους . Στην όλη προσπάθεια για διατήρηση των θέσεων διαπιστώθει ότι άρχισαν τα πυρομαχικά να λιγοστεύουν. Με το πρωτοβουλία ενός έφεδρου δόκιμου Αξιωματικού στάληκαν πυρομαχικά με λαντροβερ της αστυνομίας . Αυτή η τροφοδότηση και η ενίσχυση τους σε πυρομαχικά αναπτέρωσε το Ηθικό των Καταδρομέων μας. Όλη δε αυτή η εξέλιξη ήταν σε γνώσι του αντισυνταγματάρχη Μιλτιάδη Λάσκαρη. 
Σε κάποια στιγμή δόθηκαν οδηγίες από την αίθουσας επιχειρήσεων του Γ.Ε.Ε.Φ όπως ο 13ος λόχος συμπτυχθεί σε νέα περιοχή , η δε διμοιρία εγκαταλείψει τις θέσεις της στο Πυρόι και συνενωθεί με τον υπόλοιπο λόχο. Η αντίδραση από μέρους των Καταδρομέων ήταν δυναμική ,δεν μπορούσαν να το ερμηνεύσουν , και δεν μπορούσαν να σκεφτούν αυτές τις ταπεινωτικές σκέψεις κάποιων στο Γ.Ε.Ε.Φ. Από μέρους της διμοιρίας απάντησε ο Ανθυπολοχαγός Ανδρέας Γεωργιάδης και τους πληροφόρησε ούτε να σκεφτούν τέτοια κίνηση.
Ο Διοικητής του συντάγματος Μιλτιάδης Λάσκαρης που είχε και την ευθύνη τόσο των Μοιρών όσο και της περιοχής αυτής και ακούοντας τις οδηγίες , μου ζήτησε όπως μιλήσει ό ίδιος τόσο σε αυτούς που έδωσαν τη οδηγία όσο και στο υπεύθυνο Αξιωματικό της διμοιρίας στο Πυρόι.
Ετοιμάζω την σύνδεση μέσω ασυρμάτου και σε συνεργασία με Καταδρομέα διαβιβαστή της Α΄ Μοίρας Καταδρομών που είχε μαζί του ο αντισυνταγματάρχης , γίνεται ανοικτή ομιλία μέσω των ασύρματων . Στη Μαλούντα τους απαντάει σε πολύ αυστηρό ύφος .
<< Πως είναι δυνατό να δίδονται οδηγίες σε φαντάρους και ειδικά Καταδρομείς να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις περιουσίες του , τη Ιστορία και τις παραδόσεις τους , τη στιγμή που αμύνονται ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΣΤΙΩΝ…………….. οι Καταδρομείς θα προασπίσουν το τόπο τους και ξέρουν αυτό που προστάζει η Ιστορία μας >>……………………………….
και διάκοψε την επικοινωνία . Αμέσως συνδεθήκαμε με τον υπεύθυνο Αξιωματικό της Διμοιρίας Ανδρέα Γεωργιάδη και ο αντισυνταγματάρχης έδωσε σαφείς οδηγίες ότι εναπόκειται στον ίδιο και στους συνεργάτες του να αποφασίσουν για τα περαιτέρω.
<<Να πολεμήσετε , να κρατήσετε τις θέσεις σας , μέχρι που να κρίνετε εσείς οι ίδιοι το πότε θα αποχωρήσετε >>.
Αυτό τους έδωσε περισσότερη δύναμη και Ηθικό σε αντίθεση που είχαν υποστεί πριν λίγη ώρα ψυχρολουσία. <<Το να πολεμάς και να επιφέρεις τεράστιες ανθρώπινες απώλειες στο εχθρό σου, τον Τούρκο κατακτητή , και χωρίς να υποστείς την παραμικρή ζημιά , να σου δίδονται διαταγές ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ και να παραδώσεις τη γη σου , την Ιστορία σου , δεν το χωρούσε το μυαλό μου>>. Αυτά μου έλεγε ο Ανδρέας Γεωργιάδης μετά από πολλά χρόνια. Η τελευταία διαταγή του Μιλτιάδη Λάσκαρη τους έδωσε περισσότερη δύναμη για να συνεχίσουν .
Κατά τις απογευματινές ώρες νέα επίθεση από το Τούρκο Κατακτητή με όλα τα πολεμικά μέσα που διέθετε στη περιοχή , πολυβόλα , όλμοι , Π.Α.Ο. και επίλεκτα τάγματα πεζικού .Μέχρι και πρόβατα είχαν βάλει οι Τούρκοι μπροστά τους για καμουφλάζ. Τελικά οι Καταδρομείς μας επαναλάμβανα το ίδιο, να επιφέρουν τεράστιες ανθρώπινες απώλειες στο Τούρκο εισβολέα , τα δε χωράφια να είναι κατάσπαρτα από πτώματα των εισβολέων , οι δε Τούρκοι στρατιώτες να στέλλονται κατά κύματα ως πρόβατα επί σφαγής στις θέσεις των Καταδρομέων .
Οι Καταδρομείς μας στο Πυρόι επαναλαμβάνουν ακόμη μια φορά το << Ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ>>
Οι Τούρκοι αντιλαμβανόμενοι την μεγάλη δυσκολία που αντιμετώπιζαν και λόγο << του μεγάλου αριθμού στρατιωτών >> που υπήρχαν αμυνόμενοι και ταμπουρωμένοι στο Πυρόι , κατά τις 6.00 η ώρα το απόγευμα , αποφάσισαν να στείλουν και άρματα μάχης και υποστήριξη των αποτυχημένων προσπαθειών τους. ( για 31 Καταδρομείς που λόγο της σωστής διάταξης και οργάνωσης των, φαίνονταν εκατοντάδες σε αντίθεση με τους Τούρκους εισβολείς που κατά εκατοντάδες και σε κύματα κινούντο ενάντια τους ). Τα άρματα κινήθηκαν κυκλωτικά για να ενώσουν τις ήδη κατεχόμενες περιοχές με τη Λουρουτζιήνα , τουρκοκυπριακό χωριό δίπλα από το Δάλι και Λύμπια . Ήταν το χωριό αυτό που ζήτησαν οι Καταδρομείς της 34ης Μοίρας για να εκτελέσουν επίθεση και απελευθέρωση του υψώματος του Σταυρού και έλεγχος της περιοχής.
Οι Αξιωματικοί της διμοιρίας αντιληφθέντες τις κινήσεις των Τούρκων και βρισκόμενοι σε πολύ μειονεκτική θέση έκριναν και έδωσαν αμέσως οδηγίες όπως αποχωρήσουν και ενωθούν αμέσως με τους υπόλοιπους Καταδρομείς του 13ου Λόχου Κρούσεως στη περιοχή Γέρι και χωρίς να υποστούν καμιά απώλεια .
Η 34ης Μοίρα διατηρεί τις θέσεις της μέχρι και την επομένη .
Η δε διμοιρία της 34ης Μοίρας που είχε αναλάβει την επιτήρηση του ποταμού Γιαλιά μέχρι και τη Ποταμιά και πιο πέρα, για αναχαίτισης και σύλληψη τυχών Τούρκων εισβολέων , είχε επιστρέψει την επομένη χωρίς κανένα επεισόδιο και ιδιαίτερο πρόβλημα.
Στις φωτογραφίες .
Ο καταξιωμένος Αξιωματικός των Καταδρομών που άφησε Άριστες εντυπώσεις στο πέρασμα του από τη Κύπρο. <<Αιώνια να είναι η μνήμη Του>>.
Ο Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Ανδρέας Γεωργιάδης που με τις άριστες γνώσεις και επιδέξιες κινήσεις του κατάφερε η διμοιρία του να ντροπιάσουν τον Τούρκο κατακτητή.
Ο Ηρωικός 13ος λόχος της 31ης Μοίρας Καταδρομών .
Οι διαβιβαστές / ασυρματιστές της ομάδας του συνταγματάρχη Μιλτιάδη Λάσκαρη. Εξ αριστερών ο διαβιβαστής της Α΄ Μοίρας Καταδρομών και εκ δεξιών ο υποφαινόμενος. Στη άλλη εν ώρα δράσης.
Και ο χάρτης των Τουρκικών θέσεων στις 16-17 Αυγούστου 1974 και η ακριβής θέση του Πυροίου.

 Οι διαβιβαστές / ασυρματιστές της ομάδας του συνταγματάρχη Μιλτιάδη Λάσκαρη. Εκ δεξιών ο διαβιβαστής της Α΄ Μοίρας Καταδρομών και εξ αριστερών ο υποφαινόμενος.

Ο 13ος ΛΟΧΟΣ ΚΡΟΥΣΕΩΣ ΤΗΣ 31ΜΚ ΣΕ ΥΨΩΜΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΥΡΟΙ— στην τοποθεσία ΥΨΩΝΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΒΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΠΥΡΟΙ.

Ο Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Ανδρέας Γεωργιάδης που με τις άριστες γνώσεις και επιδέξιες κινήσεις του κατάφερε η διμοιρία του να ντροπιάσουν τον Τούρκο κατακτητή.

  ο χάρτης των Τουρκικών θέσεων στις 16-17 Αυγούστου 1974 και η ακριβής θέση του Πυροίου.

Ο καταξιωμένος Αξιωματικός των Καταδρομών που άφησε Άριστες εντυπώσεις στο πέρασμα του από τη Κύπρο. <<Αιώνια να είναι η μνήμη Του>>

ΚΥΡΙΑΚΗ 18 Αυγούστου 1974
ΛΕΥΚΩΣΙΑ
ΠΕΡΙΟΧΗ ΔΑΛΙ - ΠΕΡΑ ΧΩΡΙΟ
34 ΜΟΙΡΑ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ
Από τα χαράματα η Μοίρα είναι στο πόδι.
Μέρα Κυριακή , μέρα βουβή κανείς μα κανείς δεν υπολόγιζε το αποτέλεσμα των εξελίξεων αυτών.
Γίνεται αναφορά από τους διοικητές λόχου προς το Διοικητή μας. Ο αντισυνταγματάρχης Κος Μιλτιάδης Λάσκαρης κάνει επιθεώρηση σε όλη τη περιοχή , ενημερώνεται επί τόπου και προσωπικά, για την όλη εξέλιξη στη περιοχή. Παραμένουμε στις θέσεις μας . Δίδονται αναφορές στη Δ.Δ.Κ.Κ./ Γ.Ε.Ε.Φ. για την όλη κατάσταση που επικρατεί στη περιοχή.
Εν τω μεταξύ Διοικητές Ταγμάτων πεζικού και άλλων μονάδων έκαναν διάφορες συσκέψεις με τους Αξιωματικούς των Καταδρομών της περιοχής, για περαιτέρω αύξηση της αμυντικής ικανότητας και επαγρύπνηση των μονάδων μας για τυχών επέλαση των Τούρκων εισβολέων και έλεγχος της μοναδικής κεντρικής κομβικής αρτηρίας Λευκωσίας –Λεμεσού.
Η όλη περιοχή που είμαστε, είναι μια περιοχή απογυμνωμένη και ελάχιστη κάλυψη, ο διοικητής της Μοίρας προβληματίζεται πάρα πολύ για εδραίωση της Μοίρας στη περιοχή αυτή. Οι λόχοι ήταν απλωμένοι τόσο στη κοίτη του ποταμού Γιαλιά αλλά και σε διάφορα υψώματα μεταξύ Αγίου Σωζόμενου και Δαλιού, όπως και η 31 Μοίρα Καταδρομών στη περιοχή μας. Υπήρχαν διάφορες εναλλακτικές εισηγήσεις για το που πρέπει να είναι η Μοίρα σε αυτή τη περιοχή.
Σε μια ανάπαυλα ο διαβιβαστής της Α ‘ Μοίρας Καταδρομών στη προσπάθεια του να έλθει σε επαφή με το στρατόπεδο του, στο Μητροπολιτικό χώρο όπως και σε άλλα κέντρα είχε επικοινωνήσει και με συναδέλφους του μέχρι και τη Θράκη. Αυτό τον ενθουσίασε πάρα πολύ διότι έβλεπε τη δυνατότητα του Φορητού ασύρματου που είχε.
Τελικά τις αμέσως επόμενες μέρες αποφασίζεται η μετακίνηση των μονάδων Καταδρομών σε άλλες περιοχές και τη θέση των να καταλαμβάνουν Τάγματα πεζικού και άλλων μονάδων της Εθνικής Φρουράς.
Η προσωρινή έδρα μας θα είναι μια περιοχή από πευκόδασος μεταξύ των χωριών Μαθιάτη και Λυθροδόντα. Η περιοχή αυτή ήταν κυρίως αγροτική με κυβερνητική γη δεξιά του δρόμου των χωριών αυτών και έλεγχε τη πρόσβαση προς και από τα χωριά αυτά. Ήταν η πρώτη φορά που θα είχαμε κανονική πράσινη κάλυψη μετά την επιστροφή μας από τον Άγιο Επίκτητο.
Μετά την απόφαση για μετακίνηση δόθηκαν οδηγίες για ετοιμασία……………….
Στη φωτογραφία , η ομάδα του γραφείου της ΔΔΚΚ, o Γιώργος Γεωργίου, ο Διαβιβαστής της Α΄ Μοίρας και ο υποφαινόμενος .

ΤΕΛΟΣ Αυγούστου 1974
ΛΕΥΚΩΣΙΑ
ΠΕΡΙΟΧΗ ΔΑΛΙ - ΠΕΡΑ ΧΩΡΙΟ- ΜΑΘΙΑΤΗΣ
34 ΜΟΙΡΑ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ
Έγινε αντικατάσταση μας από μονάδες πεζικού και η 34η Μοίρα μετακινείται στη περιοχή μεταξύ των χωριών Μαθιάτη και Λυθροδόντα .Η προσωρινή έδρα μας είναι έκταση από πευκόδασος και άλλους ανοικτούς χώρους . Η περιοχή αυτή ήταν κυρίως αγροτική με κυβερνητική γη δεξιά του δρόμου των χωριών αυτών και έλεγχε τη πρόσβαση προς και από τα χωριά αυτά.
Στις περιοχές αυτές , που ήταν γεμάτη δέντρα από πεύκα και ελαιώνες , διαπίστωσα ότι μετά την σύμπτυξη των Μονάδων της Εθνικής Φρουράς , Εφέδρων και κληρωτών ήταν κυριολεκτικά γεμάτη από μονάδες μας και απλώνοντος από τη Αγία Βαρβάρα μέχρι και μέσα στο Δάσος του Μαχαιρά. Μονάδες Πυροβολικού , Τάγμα Διαβιβάσεων , τάγματα υποστηρίξεως , Τάγματα πεζικού, Τεθωρακισμένα , οχήματα μεταφοράς προσωπικού , αποθηκευτικοί χώροι , στρατιωτικά και πολιτικά αυτοκίνητα επίταξης κάλυπταν τις περιοχές αυτές. Στη διακίνηση δε υπήρχε αυστηρός έλεγχος από τη Στρατονομία.
Οργανώνεται πλάνο του υπαίθριου στρατοπέδου, Oι λόχοι είναι αριστερά και δεξιά του δρόμου μέσα στα πεύκα και το διοικητήριο σε ανοικτό χώρο , καθαρό χωράφι μπροστά του , για τις ανάλογες συγκεντρώσεις. Οι άλλοι βοηθητικοί χώροι τοποθετούνται σε ανοικτούς και χώρους από πεύκα. Τα μαγειρεία είναι σε ανοικτούς χώρους , με την ανάλογη κάλυψη και για ασφάλεια από πυρκαγιές , οι δε άλλοι βοηθητικοί χώροι στεγάζονται επίσης ,κάτω από τέντες και με κάλυψη τα πεύκα. Για χώρο διαβιβάσεων εντόπισα κάποια δένδρα με ένα μεγάλο δένδρο για βάση μου. Η στερέωση των μόνιμων κεραιών των ασυρμάτων με την ανάλογη διεύθυνση των ήταν πολύ πιο εύκολη .
Τα εστιατόρια μας ήταν όπως τις υπόλοιπες μέρες. Η καραβάνα με τα ανάλογα της είχε τη τιμητική της κάτω από τα πεύκα και με ομαδούλλες << απολαμβάναμε τα φαγητά μας >> Για τις νεροφόρες ήταν εύκολη η πρόσβαση στα διπλανά χωριά και το νερό τους ήταν από πηγές του δάσους του Μαχαιρά.
Η ρουτίνα του στρατοπέδου άρχισε να εδραιώνεται. Είχαμε καλμάρει αρκετά από τη υπερένταση της πραγματικής πολεμικής ατμόσφαιρας που διήρκησε πέρα του ενός μηνός. Γίνονται κανονικά εγερτήρια , αναφορές , συγκεντρώσεις λόχων και Μοίρας , εκπαιδεύσεις διαφόρων ειδικοτήτων , τα εστιατόρια λειτουργούν κανονικά , ώρες ανάπαυσης , νυκτερινές ασκήσεις , καταλήψεις αντικειμενικών στόχων , ημέρας και νύκτας, σκοπιές , έφοδοι και ότι άλλο διέπει την λειτουργία ενός στρατοπέδου.
Νέοι έφεδροι εξακολούθησαν να φθάνουν και από άλλες μονάδες οι οποίοι είχαν καταταγεί κατά τη διάρκεια της εισβολής σε διπλανά στρατόπεδα όπου κατοικούσαν . Είδα επίσης αρκετούς Εφέδρους Αξιωματικούς οι οποίοι είχαν καταταγεί στο πραξικόπημα μετά από διαταγές και κατά τη διάρκεια της εισβολείς μετακινήθηκαν οργανωμένα στη περιοχή Λαπήθου και Λάρνακα της Λαπήθου περιοχές πολεμικών συγκρούσεων , να φθάνουν και να ενώνονται με τη Μοίρα τους . Άλλοι είχαν φύλλο πορείας από τις μονάδες που είχαν καταταγεί αρχικά , να μετακινηθούν στη Μοίρα μας.
Αρχές Σεπτεμβρίου εκδόθηκε διαταγή , όσοι από του έφεδρους είναι φοιτητές ή έχουν εγγραφή σε Πανεπιστήμια να το δηλώσουν και μπορούν να αποδεσμευτούν. Αρκετοί είχαν φύγει και η Μοίρα συμπληρώνεται με νέους έφεδρους.
Από την οικογένεια μου κανένα νέο , το που βρίσκονται . Βλέπαμε στις περιοχές που βρισκόμασταν , τον άμαχο πληθυσμό να μετακινείται σε ασφαλείς περιοχές , αλλά για τους δικούς μας κανένα νέο. Η ανησυχία μου, ο πατέρας , που είχε χάσει το φως του σε πρόσφατη εγχείρηση στο νοσοκομείο Λευκωσίας. Η μετακίνηση και διακίνηση του ήταν πάρα πολύ δύσκολη.
Οι μέρες προχωρούσαν και λόγο του Καλοκαιριού δεν αντιμετωπίζαμε και σοβαρά προβλήματα διαβίωσης . Η εκπαίδευση στις μονάδες Καταδρομών πριν 4 χρόνια και για 2 χρόνια θητείας , είχε και τα ΚΑΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ της.

  Εν ώρα Υπηρεσίας.

 Εν ώρα Υπηρεσίας.

 Εν ώρα Υπηρεσίας.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1974
Μέχρι ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1975
ΛΕΥΚΩΣΙΑ
ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΘΙΑΤΗ – ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΛΥΘΡΟΔΟΝΤΑΣ
34η ΜΟΙΡΑ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ

Η Μοίρα μετά από παραμονή ενός μηνός περίπου παίρνει διαταγή όπως μετακινηθεί σε άλλο πιο ασφαλές και φυσικό χώρο για Καταδρομές και παραδώσει τους χώρους , στους Ιδιοκτήτες τους για γεωργικούς σκοπούς
Γίνεται επιθεώρηση των νέων Χώρων από τον Διοικητή μας Κο Διονύσιο Ντερτινόπουλλο και τους επιτελείς του. Ο νέος μας χώρος είναι το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία μέσα στο Δάσος Μαχαιρά και 5 χιλιόμετρα περίπου νότια του Χωριού Λυθροδόντα.
Παρ όλο που το μοναστήρι ήταν ένα ερημωμένο διώροφο κτίριο για μας ήταν ένας καταπληκτικός χώρος στεγασμένος και μέσα σε δύο μέρες είχε καθαριστεί και ήταν σε λειτουργήσιμη κατάσταση. Δίπλα μας το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία , το χρειαζόμαστε, και πιο κάτω να τρέχει άφθονο φυσικό καθαρό νερό σε δύο χώρους. Έγινε πλάνο για τη τοποθέτηση των λόχων τόσο μέσα στο κτίριο όσο και σε τέντες κάτω από τα πεύκα. Οι βοηθητικοί χώροι της Μοίρας διευθετήθηκαν σε τέντες γύρω από το Μοναστήρι. Οι ασύρματοι τοποθετήθηκαν δεξιά του μοναστηριού και μέσα σε μεγάλη τέντα όπου ήταν και ο χώρος διαμονής μου. Τους χώρους του μοναστηριού το διασχίζει ένας δασικός δρόμος που ενώνει το Λυθροδόντα με τα Λεύκαρα . Γενικά η Μοίρα παρόλο που οι χώροι της ήταν πάρα πολύ επικλινείς , είχε όμως εύκολη πρόσβαση προς Λευκωσία και Λεμεσό μέσω Λευκάρων . Ήταν σε ένα φυσικό περιβάλλον χωρίς πολλές προσβάσεις από πολίτες , η δε είσοδος και η έξοδος του, και σε μεγάλη απόσταση , ήταν ελεγχόμενες .
Μαθαίνω τελικά νέα της οικογένειας μου , από πού ξεκίνησαν , που πήγαν , που φιλοξενήθηκαν και που κατέληξαν και τι κάνουν. Αυτό με ηρέμησε πάρα πολύ , διότι έμαθα νέα και για την υπόλοιπη οικογένεια μου . Από Φιλιά πήγαν σε περιοχή της Πιτσιλιάς - χωρίο Καννάβια - και ακολούθως στη Λεμεσό. Ήταν όλοι καλά από υγεία, ήταν όμως ΚΑΛΑ; Το να σου πάρουν το σπίτι σου , το χωριό σου και να διαλυθεί η οικογένεια , και οικογένειες των χωριό μας, αυτοί οι αγρότες που με τον κάματο της γης έβγαλλα τον επιούσιο άρτο για να ζήσουν τις πολύτεκνες οικογένειες τους , είναι καλά ; Να έχεις 8 παιδιά και με εγγόνια , να νιώθεις κατατρεγμένος και να προσπαθείς να κρυφτείς από ΤΙ ; τις βόμβες , τους φόνους και τους βιασμούς των Τούρκων κατακτητών και τους Μουζαχετι Τουρκοκύπριους ……………………..
Στις 10 Οκτωβρίου 1974 ο αντισυνταγματάρχη Μιλτιάδη Λάσκαρης αναλαμβάνει τη Διοίκηση Δυνάμεων Καταδρομών Κύπρου .
Η Μοίρα συνεχίζει κανονικά τη λειτουργία της σε αυτούς τους χώρους και επιπρόσθετα με τα άλλα αντικείμενα εκπαίδευσης που κάνει τα συμπληρώνει και με μικρές πορείες στη περιοχή. Η περιοχή είναι ιδανική για τέτοιου είδους εκπαιδεύσεις.
Είναι ένας χώρος και για ξεκούραση ανεξάρτητα του περιορισμένου χρόνου που είχαμε.
Στο τέλος Οκτωβρίου παίρνω διαταγή μετάθεσης μου στη ομάδα της Δ.Δ.Κ.Κ. που βρίσκεται στο Στρατόπεδο Ηλία Παπακυριακού στη Αθαλάσσα. Γίνεται αποχαιρετισμός σε όλους τους συναδέλφους κατά το πρωινό προσκλητήριο και Ευχαριστώ το Διοικητή μου Ταγματάρχη Διονύσιο Ντερτινόπουλλο για τη συνεργασία και την εμπιστοσύνη που μου είχε επιδείξει όπως και για τον τρόπο αντιμετώπισης μας, εμάς τους Εφέδρους. Είχε υπό τις διαταγές του πέρα των 500 Εφέδρους Καταδρομείς και άλλους , διαβιβαστές και οδηγούς άλλων ταγμάτων , είχε δε βγάλει όλες τις αποστολές του σε Αίσιο πέρας και χωρίς μα χωρίς καμιά απώλεια.
Με την άφιξη μου , βρίσκω τον διαβιβαστή της Α΄ Μοίρας Καταδρομών να είναι και αυτός μαζί μου. Την επομένη παρουσιάζομαι στα γραφεία της Δ.Δ.Κ.Κ. στα κτίρια του Γ.Ε.Ε.Φ . στη Λευκωσία. Ο μόνιμος Ανθυπολοχαγός Κος Κατσούρης με παρουσιάζει στο Συνταγματάρχη Κο Μιλτιάδη Λάσκαρη. Μου αναφέρει ότι ως αρχαιότερος Καταδρομέας είμαι και υπεύθυνος των Διαβιβάσεων και να συνεργαστείς με όλους της ομάδας γραφείς , οδηγούς και φυσικά με τον Καταδρομέα της Α΄ Μοίρας Καταδρομών.
Μου δίδει τον βαθμό του υπαξιωματικού και συνεχίζω τις υπηρεσίες μου.
Η επαφή με τα γραφεία της Δ.Δ.Κ.Κ. στο Γ.Ε.Ε.Φ. είναι σε καθημερινή βάση όπου παραδίδονται και στέλλονται όλα τα μηνύματα προς τις εμπλεκόμενες Μοίρες Τάγματα και άλλες Μονάδες.
Στις αρχές Δεκεμβρίου του 1974 έγινε επιστροφή του Μακαρίου από το εξωτερικό και όλες οι Μοίρες και γενικά η Εθνική Φρουρά είναι σε επιφυλακή , η δε Δ.ΔΚ.Κ. για 2 μέρες είμαστε σε πρόχειρες τέντες στο Δάσος Μαχαιρά με καταρρακτώδεις βροχές και χαλαζοθύελλα. Στρώματα μας ήταν τα κλαριά των θάμνων της περιοχής. Ήταν μια δύσκολη εμπειρία για μένα ,λόγο των καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν . Διατηρούσαμε επαφές με όλες τις Μοίρες και το Γ.Ε.Ε.Φ. ημέρα και νύκτα και χρησιμοποιούσαμε χειροκίνητο φορτιστή με μανιατό για φόρτιση των μπαταριών των ασυρμάτων σε συνεχή βάση.
Σε προσωπική ανθρώπινη επαφή που είχα με το Συνταγματάρχη διαπίστωσα αυτό που είχαν να πουν μόνο καλά λόγια γι΄αυτόν . Είναι αυτός που το 1964 -1966 στη περιοχή της Τυλληρίας , μαζί με τα ηρωικά αμούστακα παιδιά της 31ης Μοίρας Καταδρομών και τους καταξιωμένους Αξιωματικούς της, κράτησε από τους Τούρκους Τρομοκράτες και στασιαστές , τους Ιστορικούς μας χώρους. Είναι αυτός που σε κρίσιμες ημέρες για τον Ελληνισμό της Κύπρου κράτησε Θερμοπύλες, ανεξάρτητα που κάποιοι σαν Εφιάλτες του Ευρυδήμου άνοιγα τον δρόμο για τη καταστροφή της Κύπρου . Είναι αυτός που αγάπησε τη Κύπρο ως δική του πατρίδα . Ήταν αγαπητός σε όλους, τους Ανώτερους του και Κατωτέρους του, Αξιωματικούς και Καταδρομείς. Το είχε αποδείξει και μετά από 8 χρόνια .
Είχε εισηγηθεί σε αρκετούς από εμάς για να παραμείνουμε μόνιμοι στη Εθνική Φρουρά και μας κάλεσε να υποβάλουμε αίτηση, αρκετοί το είχαν αποδεχθεί.
Σε άλλη περίπτωση από τις πρώτες μέρες που τον είχα συναντήσει μου έλεγε συνεχώς ότι κάπου με γνωρίζει .Του απαντούσα σε πολλές περιπτώσεις ότι είναι αδύνατο. Με ρώτησε για την οικογένειας μου , και αμέσως κατάλαβε ότι πρέπει να έχεις αδελφό και του μοιάζεις καταπληκτικά μου είπε. Ήταν ο μεγαλύτερο αδελφό μου ο Κώστας που υπηρετούσε τότε στο Τμήμα ανιχνεύσεως Εγκλημάτων της Αστυνομίας και είχε συνεργαστεί άριστα μαζί του το 1965-66, στην εξεύρεση ενός όπλου που είχε χαθεί στη 31ης Μοίρα που έδρευε στη Στράκκα - Δευτερά . Οι σχέσεις τους δε, ήταν άριστες από κάθε άποψη , υπηρεσιακές και ανθρώπινες .Αυτό μου το είχε επιβεβαιώσει και ο αδελφός μου αργότερα.
Ήταν ένας επιβλητικός , ωραίος Έλληνας Αξιωματικός , μα πάνω από όλα Άνθρωπος .
Η Διοίκηση Δυνάμεων Καταδρομών Κύπρου με Διοικητή τον ΜΙΛΤΟ αναλαμβάνει το βαρύ φορτίο της αναδιοργάνωσης όλων των Μοιρών . Οι Μοίρες εισηγούνται διάφορες τοποθεσίες, όπου μετακινούνται σε διάφορους χώρους , σε κάποιες περιοχές και με τη πάροδο του χρόνου καταλήγουν στη σημερινή τους θέση. Η ανέγερση νέων κτιριακών εγκαταστάσεων είναι ο μεγάλος Γολγοθάς των Μοιρών μας. Μεγάλος αριθμός Εφέδρων Εθελοντών και φίλων των Μονάδων μας εισφέρουν σε υλικά και εργατικά πολλές φορές , κτίζονται πρόχειρα παραπήγματα και ακολούθως με τη οργάνωση του Κράτους μπαίνουν τα στερεά θεμέλια για νέες σύγχρονες εγκαταστάσεις σε ένα σύγχρονο Στρατό που η Κοινωνία της Κύπρου είναι απαιτητική λόγο της συνεχιζόμενης εύρυθμης πολιτικής κατάστασης σε μία ημικατεχόμενη πατρίδας μας.
Οι υπηρεσίες μου συνεχίζονται μέχρι το Φεβρουάριο του 1975 όπου και απολύομαι από τις τάξεις της Εθνικής Φρουράς μετά από πάροδο 7 μηνών στην Εφεδρεία και επιστρέφω στη δουλειά μου στο Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου.
Εμείς συνεχίζουμε να ανταποκρινόμαστε στις προσκλήσεις των Μοιρών μας και συνεχίζουμε να υπηρετούμε για μεγάλο χρονικό διάστημα στις μονάδες που μας καλούν.
Με τη πάροδο του χρόνου και λόγο ……………….. ηλικίας ……… μας καλούν σε τάγματα αναπλήρωσης και σε μονάδες στη περιοχή που κατοικούμε.
Όλες οι αναγραφόμενες Αναμνήσεις είναι αφιερωμένες σε όλους τους πεσόντες και αγνοούμενους Έλληνες , της Κύπρου του Μητροπολιτικού μας χώρο , για την προάσπιση της ιδιαίτερης μου Πατρίδας ΚΥΠΡΟΥ από τον Τούρκο Ανατολίτη κατακτητή.
Καθώς και
Στη Οικογένειας μου και στο χωριό που με αναθρέψαν.
Υστερ. Παράκληση σε όλους τους υπηρετήσαντες κατά την διάρκεια της Τούρκικης εισβολής να βρουν τρόπους καταγραφής των γεγονότων που έζησαν ,αναμνήσεων , τραγικών και ευχάριστων και ότι άλλο μπορούν να συνεισφέρουν στη καταγραφή της Ιστορίας.
Φωτογραφίες
Με τη κατάταξη στο Κ.Ε.Μ.Κ. Στράκκα -Δευτερά Σεπτέμβριος 1970
Στη 33Μ.Κ. Πέλλα παις Κερύνεια Δεκέμβριος 1970
Στο Μοναστήρι Προφήτη Ηλία – Λυθροδόντα Οκτώβριος 1974
Στη Δ.Δ.Κ.Κ. Αθαλάσσα Οκτώβριος – Φεβρουάριος 1974
Στη Αθαλάσσα Σεπτέμβριος 2012

Στη Αθαλάσσα Σεπτέμβριος 2012

 Στη Δ.Δ.Κ.Κ. Αθαλάσσα Οκτώβριος – Φεβρουάριος 1974

 Στη Δ.Δ.Κ.Κ. Αθαλάσσα Οκτώβριος – Φεβρουάριος 1974

 Στη Δ.Δ.Κ.Κ. Αθαλάσσα Οκτώβριος – Φεβρουάριος 1974

Στη Δ.Δ.Κ.Κ. Αθαλάσσα Οκτώβριος – Φεβρουάριος 1974 -και με την άλλη ομαδα

 Στο Μοναστήρι Προφήτη Ηλία – Λυθροδόντα Οκτώβριος 1974

 Στο Μοναστήρι Προφήτη Ηλία – Λυθροδόντα Οκτώβριος 1974 - με τους συχωριανούς μου Φιλιώτες

 Στο Μοναστήρι Προφήτη Ηλία – Λυθροδόντα Οκτώβριος 1974 

 Στο Μοναστήρι Προφήτη Ηλία – Λυθροδόντα Οκτώβριος 1974

Στο Μοναστήρι Προφήτη Ηλία – Λυθροδόντα Οκτώβριος 1974 -Η πολεμική μου στολή και εξοπλισμός

Στο Μοναστήρι Προφήτη Ηλία – Λυθροδόντα Οκτώβριος 1974 

 Στη Δ.Δ.Κ.Κ. Αθαλάσσα Οκτώβριος – Φεβρουάριος 1974 με τη στολή του συναδελφου της Α' Μοίρας Καταδρομών

 Στη 33Μ.Κ. Πέλλα παις Κερύνεια Δεκέμβριος 1970 

Τέλος...