Σύμφωνα με πολλαπλές πηγές, αυτό που ξεκίνησε ως μια κατ’ αίτηση απαίτηση για το τυφέκιο σκοπευτή ακριβείας διαμετρήματος 7.62 χιλ. NATO για τις Ομάδες Τυφεκίων Πεζικού έχει αποκτήσει μεγαλύτερη ζήτηση στο πεδίο εφαρμογής για την ενσωμάτωση του σε όλο το προσωπικό των Ταξιαρχιών Ομάδων Μάχης και ίσως παραπέρα. Η γένεση αυτή της απαίτησης υπερτερεί. Οι στρατιώτες νιώθουν σαν να βρίσκονται σε έναν καβγά δρόμου με έναν τύπο που έχει μεγαλύτερα χέρια. Το πυρομαχικό 7.62x54R δίνει στον εχθρό αυτά τα μεγαλύτερα χέρια.
Συνεπώς, ο Στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (ΗΠΑ) θέλει ο τυφεκιοφόρος να μπορεί να εμπλέξει με ακρίβεια στόχους σε μεγαλύτερη απόσταση απ’οτι το υφιστάμενο διαμέτρημα των 5.56 χιλ. Αν και σε αυτό το σημείο θα κρατήσω την συγκεκριμένη απόσταση κοντά στο γιλέκο μάχης. Ο στόχος εδώ είναι να καλλιεργηθεί ένας διάλογος σχετικά με την γενική απαίτηση του διαμετρήματος των 7.62 χιλ, και να μη διατυπωθούν επιχειρησιακά χαρακτηριστικά.
Είναι σημαντικό να προσδιοριστεί από την αρχή ότι τα 7.62 χιλ. δεν είναι ο τελικός στόχος του Στρατού. Η ονομασία του “μεταβατικού” στοιχείου αυτής της ικανότητας βασίζεται στο πλάνο να υιοθετηθεί οριστικά ένα διαμέτρημα της οικογενείας ενδιάμεσου διαμετρήματος των 6.5 χιλ. Επί του παρόντος, στοιχεία του Στρατού αξιολογούν τα διαμετρήματα .260, .264 USA και .277 USA. Το .260 είναι διαθέσιμο στο εμπόριο ενώ το .264 USA και .277 USA είναι προϊόντα της Στρατιωτικής Μονάδας Σκοπευτή. Δυστυχώς, ο Στρατός των ΗΠΑ δεν σκοπεύει να διεξάγει μια μελέτη ενδιάμεσου διαμετρήματος ως τις αρχές της δεκαετίας του 2020. Για αυτόν τον λόγο θέλει να υιοθετήσει αμέσως τα 7.62 χιλ. Η ιδέα είναι να εγκριθεί το Ενδιάμεσο Τυφέκιο Μάχης (IBR) για να διαχειριστεί μια νέα αναδυόμενη απροσδιόριστη απειλή με ο,τι είναι διαθέσιμο αυτή τη στιγμή, και, αφότου επιλεχθεί, να μεταβεί όλο το οπλοστάσιο σε ένα πυρομαχικό ενδιάμεσου διαμετρήματος. Επιπλέον, η μετάβαση σε αυτό το προτεινόμενο ενδιάμεσο διαμέτρημα πυρομαχικού είναι πιθανή για μια πλατφόρμα των 7.62 χιλ. Μια τέτοια μετάβαση είναι σχεδόν αδύνατη με τις σημερινές συλλογές όπλων των 5.56 χιλ.
Η διαδρομή της μικρότερης αντίστασης μπορεί κάλλιστα να είναι η υιοθέτηση ενός υφιστάμενου όπλου των 7.62 χιλ. που θα προέρχεται από το εμπόριο (COTS). Αυτό σημαίνει λιγότερους ελέγχους και ταχύτερη είσοδο σε υπηρεσία. Επι του παρόντος υπάρχουν τέσσερις επιλογές, αν και η πρώτη που θα αναφέρω δεν έχει ακόμα συζητηθεί.
Πρώτα απ’ολα υπάρχει το M14 Enhanced Battle Rifle. Η επιλογή αυτή, δεν είναι ακριβώς μια επιλογή. Επέστρεψε πίσω σε περιορισμένη υπηρεσία κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων του πολέμου, υπέφερε από διάφορα ελαττώματα. Ωστόσο, επικυρώνει την ανάγκη για την επιλογή ενός τυφεκίου των 7.62 χιλ.
Δεύτερο, είναι το Mk17 SCAR-H. Κατασκευασμένο από την FN, και σχεδιασμένο για να καλύπτει την απαίτηση του τυφεκίου εφόδου μάχης ειδικών επιχειρήσεων της USSOCOM , είναι μια αρθρωτή πλατφόρμα με την απλή αλλαγή από ένα διαμέτρημα στο άλλο. Αυτό το καθιστά πολύ ελκυστικό για την σχεδιαζόμενη μετάβαση στο νέο διαμέτρημα. Ωστόσο, η πλατφόρμα υιοθετήθηκε μετά από διαγωνισμό ανάμεσα σε όπλα των 5.56 χιλ. και δεν έχει αξιολογηθεί για να εγκριθεί έναντι των άλλων όπλων στη διαμόρφωση των 7.62 χιλ. Πρόσφατα η USSOCOM απέσυρε όλα τα SCAR από την ενεργό υπηρεσία όποτε είναι εκεί έτοιμα για να παραληφθούν. Δυστυχώς, αυτό δεν αποτελεί πανάκεια. Δεν υπάρχουν αρκετά στο οπλοστάσιο οπότε ο Στρατός θα πρέπει να αγοράσει περισσότερα, αυτό όμως ισχύει και για όλες τις επιλογές COTS. Τελικά, το Mk17 χρησιμοποιεί έναν αποκλειστικό γεμιστήρα πυρομαχικών, προσαρμοσμένο απο το FN FAL ο οποίος δεν είναι και ο πλέον ιδανικός.
Η τρίτη επιλογή είναι το ημι-αυτόματο σύστημα ελεύθερου σκοπευτή (SASS) M110. Σήμερα βρίσκεται σε υπηρεσία με τον Στρατό ως όπλο ελεύθερου σκοπευτή, κατασκευάζεται από την Knight’s Armament Co. Ως σύστημα, το SASS προσφέρεται με ένα μάλλον ακριβό σκοπευτικό και κάποια άλλα εξαρτήματα που δεν είναι για γενική χρήση. Τα θετικά, έχει υιοθετηθεί από διάφορες άλλες ομάδες χειριστών και πλήθος εκδόσεων του είναι άμεσα διαθέσιμες. Χρησιμοποιεί αυτόν που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι ο καλύτερος για τους γεμιστήρες τύπου AR 7.62 χιλ. και θεωρείται ένα βιομηχανικό πρότυπο.
Η τελευταία επιλογή GOTS είναι το προσφάτως εγκεκριμένο M110A1, Compact Semi-Auto Sniper System. Κατασκευασμένο από την H&K, είναι μια έκδοση της πλατφόρμας HK417 της ίδιας εταιρείας, ή πιο συγκεκριμένα, ένα αμερικανοποιημένο τυφέκιο σκοπευτή. Χρησιμοποιεί ένα σύστημα εμβόλου το οποίο πολλοί προτιμούν έναντι του συστήματος αερίων άμεσης πρόσκρουσης τύπου M4 των M110. Ωστόσο, ως οπλικό σύστημα, διαθέτει μια ακριβή διόπτρα και ένα μάλλον αντισυμβατικό σιγαστήρα. Επιπλέον, χρησιμοποιεί έναν αποκλειστικής χρήσης γεμιστήρα. Ουσιαστικά, θα πρέπει να “υποβαθμιστεί” για γενική χρήση.
Είναι σημαντικό να τονίσω ότι οποιαδήποτε από αυτές τις πλατφόρμες επιλεχθεί για αυτόν τον ρόλο, θα απαιτήσει κάποιες αλλαγές οι οποίες αναφέρονται παρακάτω επειδή όλες έχουν υιοθετηθεί σε άλλες απαιτήσεις.
Ωστόσο, ο Στρατός ίσως αξιολογήσει αυτές τις πλατφόρμες GOTS και αποφασίσει ότι καμιά από αυτές δεν πληροί τις απαιτήσεις του. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί κάλλιστα να εκδώσει ένα αίτημα για προτάσεις (RFP) προς τη βιομηχανία. Υπάρχουν ασφαλώς τα μακροπρόθεσμα πλεονεκτήματα σε αυτή την φάση της διαδικασίας. Για παράδειγμα, ο Στρατός μπορεί να πάρει ακριβώς αυτό που θέλει, αντί να τροποποιήσει ένα όπλο που είχε αρχικώς αποκτηθεί για άλλη αποστολή. Επιπλέον, ο Στρατός μπορεί να αξιοποιήσει την τελευταία τεχνολογία στα φορητά όπλα όπως οι νέες πιστολοειδείς λαβές. Αξίζει να σημειωθεί, αυτοί μπορούν να μετατραπούν εύκολα και πιο κατάλληλα για χρήση με ένα πυρομαχικό ενδιάμεσου διαμετρήματος.
Προκείμενου να επωφεληθεί πλήρως από το εύρος του φυσιγγίου των 7.62 χιλ., το υφιστάμενο σχέδιο απαίτησης για το IBR απαιτεί μια δίοπτρα 1Χ6 μεταβλητής εστιακής απόστασης.
Προφανώς, η μετάβαση στο βαρύτερο πυρομαχικό των 7.62 χιλ. σημαίνει την μείωση του βασικού φόρτου Στρατιώτη, σε μόλις κάτω από το ήμισυ των σημερινών 210 φυσιγγίων. Αυτός είναι ένας σοβαρός παράγοντας, ίσως ο πιο σημαντικός συλλογισμός για τους ηγέτες του Στρατού. Προφανώς, η μετάβαση στο φυσίγγιο ενδιάμεσου διαμετρήματος θα σημαίνει περισσότερα φυσίγγια ανά στρατιώτη, αλλά πρέπει να συνεχιστεί η ανάπτυξη των πολυμερών περιβλημάτων ή τηλεσκοπικών βλημάτων για να υλοποιηθεί πλήρως η ενίσχυση της φονικότητας.
Άλλοι παράγοντες που εξετάζονται είναι το πρόσθετο βάρος και η ανάκρουση του τυφεκίου μάχης των 7.62 χιλ. Ας το παραδεχτούμε, ο στρατός μεταπηδά από το M14 στο M16 για πολλαπλούς λόγους, και ένας από τους ήταν η εξοικονόμηση βάρους. Οι στρατιώτες θα χρειαστούν επιπλέον εκπαίδευση για να επωφεληθούν πλήρως από την νέα ικανότητα. Οι αυξημένες αποστάσεις εμπλοκής σημαίνει επίσης ότι οι στρατιώτες πρέπει να έχουν πρόσβαση σε μεγαλύτερα πεδία βολής.
Επιπλέον, το μήνυμα είναι ότι ο Στρατός θέλει ένα όπλο υπο-μέτρησης κλίσης [Minute of Angle (MOA)]. Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε από μόνοι τους οδηγούνται στην αποτυχία, διότι το M80 Ball δεν είναι ένα υπο-MOA πυρομαχικό. Ακόμα και το M110 υποχρεώνεται συχνά να έχει ακρίβεια 1.3 MOA. Κάτι παρόμοιο συνέβη στο πρόγραμμα Τυφεκίου Σκοπευτή Ακριβείας της USSOCOM όπου το πυρομαχικό δεν απαιτούνταν να είναι στο ίδιο επίπεδο με το τυφέκιο απ’οπου πυροβολήθηκε. Αν ο Στρατός δοκιμάσει ένα από αυτά τα τυφέκια, ακόμα και αν κατασκευαστεί να παρέχει ακρίβεια υπο-MOA, με ένα πυρομαχικό που προσδίδει 2-3 MOA, τότε θα λάβει αποτελέσματα 2-3 MOA. Είναι η παλιά ιστορία του αδύναμου κρίκου, και η ικανότητα θα θεωρηθεί ως αποτυχία διότι όλες οι μεταβλητές δεν εξετάστηκαν. Θέλεις ένα τυφέκιο ακρίβειας; Τότε βεβαιώσου ότι χρησιμοποιείς το σωστό πυρομαχικό.
Στην συνέχεια, υπάρχει όλη αυτή η “ενδιάμεση” έννοια. Έχω δει πάρα πολλές φορές ικανότητες που πωλήθηκαν αρχικά ως μια προσωρινή λύση και κατέληξαν να μην αντικατασταθούν ποτέ από την προτεινόμενη τελική ικανότητα. Υπάρχει πάντα μια πιθανότητα οι Στρατιώτες μας να κολλήσουν με ένα τυφέκιο των 7.62 χιλ. αν η προγραμματιζόμενη μελέτη διαμετρήματος δεν τελεσφορήσει ή ακόμα χειρότερα, το Υπ.Αμ. βρεθεί να αντιμέτωπο με ακόμα μια αμφισβητήσιμη κατάσταση του προϋπολογισμού παρόμοια με τον αποκλεισμό της. Όπως έχουμε μάθει, θα πάμε στον πόλεμο με τον Στρατό που διαθέτουμε, όχι με αυτόν που επιθυμούμε.
Ενώ η αλλαγή στο ενδιάμεσο φυσίγγιο θα μπορούσε να επιτευχθεί με τις αλλαγές των κλείστρων και καννών, το οποίο είναι λιγότερο δαπανηρό από τα εξ ολοκλήρου νέα τυφέκια, ο Στρατός θα πρέπει να μεταβεί σε ένα νέο πυρομαχικό. Αυτό θα σήμαινε δύο μεταβάσεις πυρομαχικών σε λιγότερο από μια δεκαετία και τρεις μέσα σε 15 χρόνια, αν σκεφτεί κάνεις το M855A1.
Οπωσδήποτε, αυτή είναι μια πολύ συναρπαστική ευκαιρία για τον Στρατό των ΗΠΑ. Θα μπορούσε επίσης να σημαίνει την πρώτη μεγάλη αναβάθμιση του ατομικού τυφεκίου Στρατιώτη μέσα σε μισό αιώνα. Η ανησυχία μου, όπως πάντα, είναι ο Στρατός να μην βιαστεί σε κάτι που θα το μετανιώσει, και αυτό θα δημιουργεί την πραγματική απαίτηση, αφού λάβει υπόψιν όλους τους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των πυρομαχικών και γεμιστήρων, οι οποίο συνεχίζουν να βασανίζουν το M4. Καθώς ο προϋπολογισμός του Υπ.Αμ. θα αυξάνεται κατά τα επόμενα χρόνια, θα υπάρξουν αρκετά χρήματα για να γίνουν απερίσκεπτες καθώς και κακές επιλογές.
Από την άλλη πλευρά, θα υπάρξει η θεσμική δυναμική εναντίον αυτής της ιδέας. Ο Στρατός δεν πρέπει να αφήσει αυτές τις φωνές να πνίξουν την απαίτηση να υπερτερήσουμε έναντι της εμβέλειας των εχθρών μας στο πεδίο της μάχης. Αν η απαίτηση αυτή είναι βάσιμη, τότε θα πρέπει να υποστηριχθεί. Το τυφέκιο είναι από τα πιο βασικά όπλα στο οπλοστάσιο του Στρατού.
Αντ’ αυτού, ο Στρατός πρέπει να περιηγηθεί στην μέση οδό, εξετάζοντας προσεχτικά τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες απαιτήσεις του. Το M16/M4 με το διαμέτρημα των 5.56 χιλ. είναι σε υπηρεσία περισσότερα από 50 χρόνια. Το επόμενο τυφέκιο ίσως να είναι σε υπηρεσία για το ίδιο χρονικό διάστημα. Ή, έως ότου τα τυφέκια πλάσματος, στο φάσμα των 40 Watt, θα είναι διαθέσιμα
ΠΗΓΗ
.http://www.proelasi.org/2017/04/17/%CE%BF-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8C%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%85%CE%B9%CE%BF%CE%B8%CE%AD%CF%84%CE%B7/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου